My Secret (Harry Potter)

Ik pak mijn koffer in. Wow alweer het tweede jaar van zweinstein. Ik neurie terwijl ik mijn boeken erbij in stop. Ik kijk op mijn horloge. 13:46. Nog een uur. Ik pak mijn bezem en uil en ga naar beneden. "Klaar?" Vraagt mijn moeder. Ik knik enthousiast. "Ja hoor, staat pap al klaar met de auto?" Ze knikt. Ik pak mijn jas en stop de spullen in de kofferbak. Mijn vader zit al voor het stuur. "Dit dreuzel voertuig wil niet aan!" Mopperd hij. Ik zucht. Mijn ouders zijn allebei volbloed tovenaars. We willen onopvallend reizen dus doen we dat zo. Ik wijs op de sleutel. "Pap de sleutel moet in de auto." Zeg ik ongeduldig. "Ja tuurlijk nu weet ik het weer."

Even later staan we bij het King's Cross Station. Ik zoek het perron en zie de muur. Ik loop erheen met mijn spullen op het karretje. Ik loop zo door de muur heen. Perron 9 3/4. Nog een kwartier voor de trein vertrekt. Ik neem afscheid van mijn ouders en stap in. Ik ga bij een meisje met felblond haar zitten. "Hey Pearl heb je je haar weer een andere kleur getoverd?" Ze glimlacht "Hoi, ja leuk he?" Ik knik. "Ik ben benieuwd wie er nog meer in griffoendor komen." Zegt ze. Ik knik "Ik ook, hopelijk aardige leerlingen." Pearl buigt voorover "Wist je dat Harry Potter dit jaar naar Zweinstein komt?" Ze glundert helemaal. "Echt? Wow, hopelijk komt hij in onze afdeling!" Pearl knikt instemmend. "Je haar is een stuk langer geworden." Zegt ze. Ik knik. Mijn haar is bijna zwart dat goed bij mijn groene ogen past. Ik heb het vandaag in een losse knot gedaan. "Ik ga me vast omkleden." Zeg ik. Snel wissel ik mijn normale kleding in voor mijn school kleding. Het gewaad er over heen. Ik pak mijn toverstaf. "Moet je kijken wat ik geleerd heb." Ik zeg niks maar mijn koffer komt van de vloer. "Rose dat is echt zo cool! Je kunt al spreuken gebruiken zonder ze uit te spreken!" Verbaasd kijkt Pearl naar mijn koffer. Opeens klopt er een meisje op de deur en doet hem open. "Hallo ik ben Hermelien. Ik help Marcel met het zoeken naar zijn pad. Hebben jullie hem gezien?" We schudden allebei ons hookfd. Ze zucht en doet de deur dicht. "Ik ben moe, ik ga even slapen. Goed?" Pearl knikt. Ik sluit mijn ogen en val in een droomlose slaap.

Ik open mijn ogen. "We zijn er bijna!" Zegt Pearl. Ik kijk om me heen. Het is buiten helemaal donker. "Ik heb lang geslapen." Zeg ik. Pearl knikt nerveus. "Is er iets Pearl?" Vraag ik. "Het spijt me! Ik was aan het oefenen om mijn haar beter te kleuren maar toen richtte ik per ongeluk op jou!" Ik pak snel een spiegel. "Oh nee..." Mijn haar is fel blauw met donkerblauwe highlights. Ik kijk even goed "Pearl, dit is niet eens zo erg." Ze kijkt opgelucht. "Ik heb het van mijn moeder geleerd zulke kleuren te maken. Zal ik je het leren?" Ik knik enthousiast.

Als ik het helemaal onder de knie heb stopt de trein. "We zijn er!" Zegt Pearl. Snel pakken we onze spullen. We lopen naar een rijtuig. We stappen in en zien verderop de 1e jaars het meer in hun bootjes oversteken. Ik glimlach. Ik was toen 12 toen ik dat moest. Ik was en ben de oudste uit de klas. Over twee maanden word ik al 14. Pearl is na mij de oudste. Zij wordt over zes maanden 14. Het rijtuig komt in beweging. Er staan geen paarden voor maar kan wel rijden door magie. Al snel zijn we bij de school ik stap uit. We laten de koffers liggen. Die worden naar de kamer gebracht. We lopen met andere klasgenoten naar de grote zaal. Overal zweven kaarsen. Blij kijk ik rond. Ik kijk naar de tafel waar de leraren en leraressen zitten. Raar er is een nieuwe leeraar. Hij ziet er raar uit met een paarse tulband en een groene mantel. Als iedereen zit komen de nieuwe leerlingen binnen onder begeleiding van professor Anderling. Er komen veel nieuwe leerlingen bij griffoendor. Uiteindelijk is er een jongen aan de beurt met bijna zwarte haren en groene ogen. Zijn naam is Harry Potter. Nieuwsgierig wachten we tot de afdeljng word gezegd door de muts. "Griffoendor!" Zegt hij dan. De hele tafel klapt. Ik ook. "Yes, wij hebben Potter!" Schreeuwt iemand. Ik bestudeer hem als hij gaat zitten. Hij lijkt erg veel op mij. Valt me op. Dan zie ik een jongen met rood oranje haar naast hem en sproeten. Weer een Wemel? Dat gaat snel. "Zie je zijn litteken?" Fluister ik. Pearl knikt "Stoer he!?" Ik knik bedachtzaam en schuif mijn mouw een stukje omhoog. Net boven mijn hand zit een langgerekt bliksemvormig litteken. Ik slik even en schuif snel mijn mouw er weer over. Dan houd Perkamentus een speech. Ik luisterde maar half en ving een paar dingen op zoals "Niet op de derde verdieping komen." En dat soort dingen. Pearl stoot me aan. "Hallo? Heb je wel naar de speech geluisterd?" Ik kijk naar haar. "Ja hoor." Ze schud haar hoofd. "We hebben een nieuwe leeraar in verweer tegen de zwarte kunsten. Hij heet professor Krinkel." Ik knik naar de man met de rare paarse tulband "Hij?" Ze knikt gniffelend. Opeens verschijnt het eten. "Eindelijk! Ik had hele erge trek!" Zegt Pearl voordat ze gaat eten. Ik eet afwezig. Mijn litteken leek zoveel op die van hem. Hoe is dit mogelijk...Ik kijk naar de oppertafel waar de docenten zitten. Perkamentus kijkt even van mij naar Harry en gaat dan verder met een

gesprek tegen professor Anderling. Ik kijk even naar de andere docenten. Daar zit sneep. Met zijn kille emotieloze gezicht. Ik word altijd naar als hij naar me staart. Maar dit keer staart hij naar Harry. Gelukkig voor mij maar niet voor hem. Ik heb medelijden met hem. Als we het toetje ook op hebben moeten we naar onze kamers. Onderweg praat ik met Pearl en Angel. Angel zit bij mij en Pearl op de kamer. Samen met Magi en Cristine. We lopen naar het schilderij en zeggen het wachtwoord. Binnen ploffen we allemaal op een bankje voor de openhaard neer. "Ik heb dit echt gemist." Zegt Angel. Ik glimlach. Dat is zeker zo. "Ik vind het zo jammer dat we thuis niet mogen toveren!" Zegt Pearl. Terwijl ze over dit onderwerp discusseren voel ik me steeds slaperiger. "Ik ga slapen." Zeg ik. Ik loop de trap op naar onze kamer. Ik plof op mijn bed en pak mijn koffer. Mijn pyjama bestaat uit een lichtblauw langemouwen T-shirt en een geruite dikke pyjama broek. Nadat ik me in de badkamer verzorgd had en mijn pyjama aan heb getrokken ga ik in bed liggen. Ik sluit mijn ogen en luister naar de geluiden die je kunt horen. Snel val ik in slaap.

Gapend open ik mijn ogen. Het is erg donker om me heen. Ik zwaai met mijn staf en er komt een lichtje aan de punt. Ik schijn ermee bij mijn klokje. 03:46. Ik zucht, ik ben totaal niet moe. Voorzichtig doe ik mijn pantoffels aan en loop naar de deur. Ik loop naar de openhaard en steek hem aan met een spreuk. Ik begin over mijn litteken te piekeren. Waarom leek hij zo op die van Harry Potter? En waarom lijken wij zo op elkaar? Ik staar in het haardvuur totdat mijn ogen zwaar worden. Ik val in een lichte slaap.