Özlüyorum galiba

bazen özlediğini düşünür ya insan işte öyle birşey dalgın dalgın oturup gözlerin bir yere dalıp gider aslında o an bulunduğun yerde değilsindir her ne kadar bedenin oraya hapsolmuş olsa da öyle birşey işte seni özlemek...

hapsolmuş dedim de sahi hapsolmak nasıl birşey bileniniz varmı?

Neyse onu çok özledim diye içimden geçirdiğim bir akşam çıkıp sahilde dolaştım sakin bir yer arıyordum pendik sahilinde Tuzla yönüne doğru gittim neyse ki tersanelere yakın bi yerde kimsenin olmadığı bir yer buldum ve Kayalıklarin üstünden düşmemeye gayret ederek deniz kıyısındaki geniş bir taşın üstünde oturdum göz alabildiğine sakin bir deniz görüyordum dalga adına hiç birşey yoktu etrafta tek var olan canlı bir kaç martıdan ibaretti sonra ufka baktım umut dolu bir bakışla acaba dedim burdan çok uzakta benimle aynı duyguyu yaşayan birileri varmıdir sonra öyle dalıp gitmiştim ve uyandığımda karanlık çökmüş ortada kimseler kalmamıştı telefonun zil sesi dikkatimi dağıtmaya yetti son anda cevap vermeye çalıştım ama nafile onlarca defa arayan bu numarada kime aitti aslında çok merak etsem de boşver dedim kalktım yerimden ve eve doğru gittim sonra içimden bir ses ya arayan o ise diye söylendi öylece durdum alelacele telefonu çıkardım cebimden oda ne sarj bitmişti lanet olsun evet artık o olduğu kanıtı iyice aklıma yattı koşa koşa eve yöneldim...

kapıyı açar açmaz prize yöneldim telefonu açtım ve arama kaydından numarayı aradım kalbim belki de geçen 8 aydan sonra ilk defa böyle çarpıyordu evet telefon çalıyordu bir iki üç ve beni benden alan o ses kulaklarımda yankılandı efendim evet bu onun sesiydi hiç unutmam bu sesi bu Tuğbanın sesiydi Tuğba dedim evet benim neden Aradığımda cevap vermedin diye sordu söylesem inanmazsın dedim

-neden inanmayayim

*sahildeydim

-bu saatte mi ?

*evet orda otururken uyuya kalmışım Kayalıklarin üstünde

-ne işin vardı orda (kızgın bi tavırla)

*hiç öylesine işte canım sıkkındı

-tamam mert ne halin varsa gör saatlerdir seni arıyorum cevap vermeyi bile düşünmüyorsun sonra da bana sahilde olduğunu söylüyorsun marifetmis gibi

*Tuğba lütfen konuşmama izin verirsen anlatcam

-istemiyorum uykum var uyucam ben kib

*tamam bir dakika sadece

ve telefon kapandı evet yine hiç dinlemeden kapattı yüzüme telefonu oysa sahilde olma sebebim sadece onun yokluğuydu ama anlatamadım

işte böyle bazen olur olmaz geliyor aklıma özlüyorum galiba diyorum ama artık sahile gitmeye cesaret edemiyorum oturup aramasını bekliyorum hiç aramadi ama hep bekliyorum aramasa bile özlem duygusu kaybolana kadar oturup bekliyorum

bugün günlerden cumartesi yine sabah özlediğimi hissederek uyandım telefonu aldım bir kaç kısa mesaj vardı ama ondan olduğuna ne umudum nede inancım kalmamıştı o atmıştır diye açıp hüsrana uğradığım binlerce mesajdan sonra bu normal olmalıydı mesajı açtım ve yazılan metin aynen buydu

(kanka bugün bizdesin unutma abim askerden geliyor)

bu levent ti Tuğba ile aramızda geçen herşeyi bilirdi ve onun yokluğunda bi an bile beni yanlız bırakmadi cevap yazdım (başka kim gelecek bak işin içinde ebru varsa bi dakika durmadan çıkarım (ebru kim mi ebru leventin benim için tuğbayı unutmam ve tekrar hayata dönmem için gördüğü bi çıkış yoluydu ebrunun güzelliğine dürüstlüğüne lafım yoktu ama bu bana göre bi davranış değildi kalbimde ki yarayı bi başkasıyla sarmak bana göre değildi

Hayır kanka gelmez onlar cidden bilmiyorum gelip gelmeyeceğini gelse bile söz birlikte çıkarız dedi

tamam bir saate kadar ordayım dedim

duş aldım giyindim ve yola çıktım eve vardığımda ilk gördüğüm kişi ebru oldu levente baktım mahçup bi yüz ifadesi ile bana baktı anladım bu olay onun dışında gerçekleşmişti abisi ile sarıldık hoşgeldin dedim bi iki dakika içinde levent hadi mert biz çıkalım işimiz var biliyorsun dedi ebru duyduğunda durağa kadar bende gelsem dedi levente baktım bu senin tezgahın dimi diye sordum yok yok cidden benlik bi durum yok dedi iyi dedim ve anahtari ona uzattım aşağı indim ve onların arabaya binmesini bekledim ebru ile ayni yerde yani arkada oturmak istemiyordum ebru arkaya geçtiğinde ben öne oturdum ve durağa geldik ebru indi ama bu bi başlangıçti o günden sonra Tuğbanın bir daha geri gelmeyeceğini düşündüm beni ebruya iten birsey vardı ne kadar uzak durmaya çalışıyor olsam da mutlaka onunla yolumuz kesişiyordu.