• Hoofdstuk 4 •

113 6 3
                                    

"Scott weet je zeker dat een T-shirt uit haar kast genoeg is?" Ja-a-a-a-h, zegt Scott heel geirriteerd. " Ik kan er niks aandoen oke, ik wil dat Lillian veilig is!" We vinden der wel bro vervolgt Scott me met een schouderklopje. 


"Ik heb een spoor." Ik kijk Scott met van die grote glazen ogen aan, je weet wel wat ik bedoel. Scott stapt het bospad op en ik volg hem. "LILIAN" schreeuw ik. Scott stompt me in mijn maag. "Wil je ff je bek dicht houden, het is niet veilig at the moment."

Lillian strompelt naar ons toe. Ik ren gelijk naar haar toe en ik omhels haar. Lillian kreunt. "Mag ik nog even ademen ja?" 

Onderweg naar huis probeer ik Lillian ervan te overtuigen om morgen bij mij te komen, "netflix and chill" je weet wel.  Scott grijnst, zo die grijns van, I know you want her. 

Scott is al 2 minuutjes weg en Lilian en ik schieten alleen over. Opeens voel ik Lilian haar hand in de mijne. Ik kijk haar vluchtig aan. "Kan ik bij jou slapen" vraagt Lilian. "Ik bedoel, niet bij jou maar wel bij jou, snapje?" Ik knik. "Ik voel me bij jou veiliger als bij mij thuis.." Ik knik begrijpend. Het lijkt wel alsof ik niks kan zeggen, ik blijf denken aan onze handen die perfect in elkaar passen.  Daarna realiseer ik mij dat ik haar nog niet gevraagd had wat er gebeurt was, en of ze wel ok was.

"Lilian?" Uh ja, zucht ze. "Wat is er eigenlijk gebeurt, gaat het wel?" Lilian zucht. "Ik heb geen idee wat er gebeurt is, oke?" "Hoezo geen idee?" Ik heb gewoon geen idee, zegt Lilian met een iets hardere stemtoon. "Maar, Ik hoorde je schreeuwen via facetime.." ER IS NIKS OK?!"

Mijn mobiel trilt.

Onbekend Nummer: Deze keer is ze er nog levend van af gekomen ;))

Ik steek mijn mobiel in mijn zak omdat ik Lilian niet nog ongeruster wil maken.

"Wie was dat?" Niemand.

Ze stopt met stappen, dus ik stop ook even. "Wat is er?" Ze kijkt in mijn ogen. Ik kijk in de hare. Ik kan me niet meer inhouden en druk mijn lippen op de hare. Het voelt gewoon zo goed.

Daarna stappen we weer verder, hand in hand, alsof er niets is gebeurd.

We komen aan bij mij thuis, en we moeten heel stil zijn. Ik neem haar mee naar boven en neem de pomp van de luchtmatras. Ik blaas de luchtmatras op. 

Lilian blijft wel geteld 5 minuten op de luchtmatras liggen.

"Weetje fuck this" en daarna kruipt ze bij mij. 

5 Minuutjes later ligt Lilian te slapen. Bij mij duurt het ook niet meer zo lang.


A/N: OKE THE SHIP WENT REAL. Oke de reden waarom het zo snfjksdf lang duurde vooraleer ik een nieuw hoofdstuk had. 1) EXAMENS 2) Geen Tijd 3) Tfq. Hopelijk zijn jullie blij met dit superkort hoofdstukje maar ik deed mijn best. Het is het begin, het is altijd kort vgm dan.. <3 Comment + Vote ;)?




➹ Mysterious Wolf ➹Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu