Harry potter het vervolg

Hoofdstuk 1

Het is de dag van de oorlog die net voorbij is.

Harry: * denkt aan alle doden die zijn gevallen voor hem*

Hermelien: Harry! Harry! Hallo iemand thuis 

Harry: huh wat?

Hermelien: Waar dacht je aan je reageerde helemaal niet meer op me

Harry: oh aan niks laat maar

Hermelien: *kijkt bezorgt naar Harry* oke dan ga je mee naar Ron en Ginny en de rest

Harry: ja is goed

Eenmaal daar aangekomen weet niemand wat te zeggen totdat Harry professor Anderling ziet lopen

Harry: Professor! Professor! kan ik morgen komen helpen met opruimen van de school

Ron, Hermelien en Ginny: ja wij willen ook helpen!

Professor Anderling: Nee zeker niet, jullie gaan naar huis en gaan uitrusten volgend schooljaar wil ik jullie pas weer zien *glimlacht en loopt weg*

Mevrouw Wemel: Harry, Hermelien jullie verblijven deze hele zomervakantie bij ons!

Harry en Hermlien: Weet u dat zeker? 

Mevrouw Wemel: Ja natuurlijk lievelingen.

*Harry en Hermelien geven Mevrouw Wemel en Meneer Wemel een knuffel en ze verdwijnselen naar het nest*

Harry, Ron en Hermelien zitten in de woonkamer. 

Hermelien: *ploft op de schoot van Ron neer en begint hem te zoenen*

Harry: Nou het duurden even maar dan heb je ook wat hé.

Ron en Hermelien: Hou je mond Harry *lagend* *ze beginnen weer met zoenen*

Mevrouw Wemel: *vanuit de keuken* Ron kom is even helpen!

Harry: Ron je moeder roept

Ron: *steekt ze vinger op en stopt met zoenen* ja ik ben bezig *en trekt Hermelien weer naar zich toe

Harry: Ik ga wel ik kan dit niet meer aanzien

Harry loopt naar de keuken en ziet mevrouw wemel met Ginny het eten klaar maken. 

Harry: Ik kom wel helpen Ron is een beetje druk met andere dingen.*glimlachend*

Ginny: haha het moest een keer gebeuren

Daar had Ginny gelijk in het was zou duidelijk dat ze elkaar meer dan leuk vinden net zoals hij Ginny ongelofelijk leuk vind hij kan altijd naar haar kijken. Dromend bleef hij Ginny aankijken zelfs zij allang weer bezig was.

Mevrouw wemel: Harry liefje wil jij de tafeldekken.

Harry: ja tuurlijk

Toen Harry bezig was kwam Ginny hem helpen ze had de borden bij zich terwijl Harry het tafelkleed recht probeerde te krijgen hij hoorde gelach en keek Ginny aan

Harry: Wat is er zo grappig *glimlachend*

Ginny: heb je ooit een tafelkleed neergelegt?

Harry: uuhhh nee 

Ginny: laat me je maar helpen 

Ze kwam heel dicht bij staan en pakte twee punten van het tafelkleed en gaf die aan Harry. Haar warme handen kwamen tegen die van Harry hij schrok een beetje maar het voelde zo vertrouwd. Zelf pakte ze ook twee punten van het kleed en samen legde ze het goed neer. Ze legde de borden neer en hoorde mevrouw wemel roepen dat we gingen eten. Ron kwam als eerste binnen rennen.

Na het eten gingen ze gelijk slapen iedereen was moe van de lange dag.

De volgende morgen bij Hermelien en Ginny in Ginny's kamer.

Ginny word wakker en Hermelien is al aangekleed.

Ginny: Wat ben jij al vroeg wakker

Hermelien: Ohja ik kon niet slapen dus ik ga maar even bij Ron kijken ik wou je niet wakker maken.

Ginny: Maakt niet uit ik ben het wel gewend.

Hermelien klopt op de deur en hoort Harry binnen zeggen dus ze loopt naar binnen 

Harry: hé Hermelien! hoe gaat het?

Hermelien: goed en met jou?

Harry: goed hoor, ook al zo vroeg wakker?

Hermelien: ja en had Ginny al perongeluk wakker gemaakt dus ik dacht ga hier maar is kijken. 

Harry: haha ja want die daar *wijst naar ron* word door niks wakker 

Hermelien: haha ja dat weet ik nog wel.

Ron: *in zijn slaap zegt hij**Hermelien, Hermelien ik hou van je* 

Hermelien: aawwhh

Harry: haha welkom in mijn wereld waarom denk je dat ik nooit kan slapen *lachend*

Hermelien: maar dat is zo lief

Harry: nou niet als je het elke avond hoort

Hermelien: echt!? dat is zo lief

Harry: meiden ik zal het nooit begrijpen *lachend*

Hermelien: nou nou haha * lachend*

Ron: *word wakker* Hé waar lachen jullie om?

Harry: haha niks laat maar *kijkt Hermelien aan en ze weet dat ze niks mocht zeggen*

Hermelien: hé schat, lekker geslapen?

Harry: ik ben beneden

Ron: ja heerlijk 

Het ontbijt is klaar en iedereen is beneden aan het eten