Nico Zairie Lee POV
"No Mom! I can manage myself, you're just really overacting. Mom are you block-mailing me? Argh! Mom you're crazy!"- lintek na yan! Ang OA nila. Ano pang silbi ng pagbili nila na isang condo unit for me kung papauwiin din nila akoagad agad? Malakas din talaga topak nila and hello, 'yung kabilang unit ang nanakaw hindi ako! Aish they are so A R G H!
Pero wala naman akong magagawa kundi sundin sila kesa naman i-freeze nila lahat ng bank accounts ko.
Nagsimula na akong mag-empake ng mga gamit ko. Hayst, three months pa nga lang ako sa condo na ito, uuwi na agad ako! Ni hindi ko pa nga nasusulit dito.
Anyway hindi pa pala ako nagpapakilala, I'm Nico Zairie Lee. 17 yrs old and studying at Clifford Academy. I'm rich and my family is well-knowed but I'm not that popular in our school because, maybe I'm snob and I'm living in a low profile life, kaya hindi nila ako nare- recognized. But that's perfectly fine with me cause I never wanted a life with all eyes on me.
After some hours, dumating na agad 'yung sundo ko which is our Butler Jun.
"Young Lady, pinasusundo na po kayo sa akin ni Madam"- Butler Jun.
"I know right. Duh kaya nga andito ka, diba? Alangan namang naligaw ka lang at saktong sa condo ko pa."- at naglakad na ako palabas at sumakay na sa van.
Badtrip ako kaya wag kayong magulo. Letseng buhay naman kasi ito eh.
Alam nyo ba kung bakit ayaw na ayaw ko sa bahay? Syempre hindi, diba? So sasabihin ko na lang. Sa bahay kasi laging busy sila Mom and Dad. They are workaholic. They have no time for me. Even they are there, I can't feel them being there and it sucks. I hate the idea of me living in the same roof with those kind of people. Edi mas mabuti nang magsarili na lang ako at mabuhay magisa. Life is so much better that way.
--------------------
Nakarating na kami sa Mansion. I told Butler Jun na s'ya na bahala sa mga gamit ko. Dumiretso na ako sa loob ng bahay. Sinalubong naman ako ni Mom with a great big hug.
"Sorry Nico if pinauwi kita agad dito. Alam kong naiinis ka ngayon sa amin pero ginawa lang namin iyun dahil ayaw ka naming mapahamak. Paano kung ikaw yung isunod ng magnanakaw?By the fact, na hindi pa sya nahuhuli."- tsk. Concerned? No. She's just really OA. Ang inaalala lang naman n'ya ay 'yung mga gamit at pera na mananakaw sakin if ever.
"I want to take some rest. Please excuse me."- and I went to my room which is upstairs.
Maayos pa din 'to and the setting is still the same as before I move out from this house. Talaga nga namang hindi nila ito ginalaw o kung ano pa man dahil iyon kabilin- bilinan ko sakanila.
Nagayos na ako ng kwarto ko ulit before laying myself in my lonely bed. Hays, another fcked up moment of my life.
