Paikot-ikot, Patingin-tingin [isang Tulaserye]

TULA 28: Luminga-linga, Nag-abang-abang

Luminga-linga ako

Nagbabakasakaling

nariyan siya

sa paligid

Nagbabakasakaling

sumunod siya

sa akin

Umikot-ikot ako

Tumingin-tingin

Sa mga taong

pumaparoo't parito

Sa mga taong

pumapasok at lumalabas

sa paliparan

Sa mga taong

umaalis at dumadating

sa Pilipinas

Subalit

hindi ko siya

mahanap

Hindi siya makita

ng aking mga mata

Siguro nga'y

hindi siya sumunod

Bakit

ba ako umaasa?

Hindi ba't

nakalimutan ko na siya?

Subalit

isip ko lang pala

ang nagsabi niyon

Ang totoo

ang puso ko

ay nagsasabing

huwag akong umalis

Ang puso ko

ay nagsasabing

huwag siyang iwan

Inabangan ko siya

Nagbabakasakaling

dumating siya

Nagbabakasakaling

maisip niya

na iniisip ko siya

Nagbabakasakaling

maisip niya

na nagsisinungaling

ang aking bibig

Nagbabakasakaling

maramdaman niya

ang tunay na pinipintig

ng puso kong

siya lang ang iniibig

Hanggang sa

tinawag na

ang mga pasahero

na sasakay sa eroplano

na sasakyan ko

Tumingin-tingin ako

sa paligid

sa huling pagkakataon

Wala siya

Hindi dininig ng langit

ang hiling kong

sumunod siya

Humakbang ako

patungo

sa eroplano

dala ang bagahe

ng pagsisisi

dahil hindi ko

pinakinggan

ang nais niyang

makipagbalikan

"Raffy!"

Napahinto ako

nang mayamaya

ay aking marinig

ang tinig

ni Rose Marie