You broke me & now you want me back?

De mooiste en grootste droom van een meisje: Het vriendinnetje worden van Harry Styles. (Bijna) Elk meisje droomt daarvan maar dan is er het meisje wat het vrij weinig boeit, ja en dat ben ik: Quinn Evelien Morgan. Ik vond hem niks aan, egoistisch, arrogant en een zeikerd tot die dag, de dag die me hele leven zou veranderen. Ik ontmoette Harry, Harry Styles. Wat eigenlijk de mooiste dag van mijn leven zou zijn maar meteen ook de ergste. Niet heel veel later werd ik zijn vriendinnetje, ja je leest het goed, het vriendinnetje van Harry Styles. Één klein dingetje heeft mijn hele leven voorgoed verandert, één dag maar één dag was ik de pil vergeten in te slikken en raad eens wat voor nacht ik had met Harry. En toen de weken ernaar, ik voelde me steeds slechter, vaak misselijk, duizelig en zwak. Ik kon het maar niet geloven maar toch was het zo, ik Quinn Evelien Morgan was zwanger van Harry Styles. En die dag kwam Harry bij mij thuis, met tranen in zijn ogen meteen wist ik meteen dat het mis was. "Ik kan niet langer zo door, ik moet het uitmaken. Sorry." En voordat ik nog iets kon zeggen draaide hij zich om en liep weg, gewoon zomaar. Dagenlang, nee maandenlang ben ik er kapot van geweest en wist ik niet wat ik moest doen met de baby. Één ding wist ik zeker: Harry zou ik er niet bij betrekken, ik zou niet laten gebeuren dat hij haar of hem zoveel pijn zou doen als bij mij. Dus besloot ik het om niemand maar dan ook niemand te vertellen wie de vader is, alleen mijn beste vriendin Isabelle wist het en voor de rest niemand, zelfs mijn ouders, broertje en zus niet. En dan komt die dag, die dag die ik altijd heb willen proberen te vermijden, die dag dat alles opnieuw verandert. Maar laat ik helemaal vanaf het begin beginnen, de dag dat ik Harry Styles ontmoette.

-----------------

Mijn naam weet je dus: Quinn Evelien Morgan. Ik ben 19 jaar oud en werk voor een groot bedrijf in Londen, vaak doe ik interviews en soms sta ik zelfs in tv-programma's. Dus hier loop ik dan, door de straten van Londen op weg naar mijn werk, een normale dag zou je zeggen, maar dat is het niet, ook al weet ik dat zelf nog niet. Ik loop de Starbucks binnen en ga in de rij staan, ik kijk op mijn horloge, shit ik moet nog opschieten ook. Als ik eindelijk aan de beurt ben bestel ik een Caffe Mocha, ik betaal en al snel heb ik het. Ik neem een slok en draai me om, wat ik totaal niet verwacht had was dat iemand achter me zou staan. 'Fuck fuck fuck. ' mompel ik als mijn drinken over mijn kleren valt. 'Oh shit sorry! Sorry! Mijn schuld.' En degene die voor me staat probeert het weg te vegen, ik haal zijn handen weg. 'Je maakt het alleen maar erger.' zeg ik kwaad en zucht diep. 'Sorry, ik eh koop nieuwe kleren voor je!' Ik kijk op in twee de mooiste groene ogen die ik ooit gezien heb en  waar je zo in kan verdrinken, kort schud ik mijn hoofd even. 'Alsof ik mijn eigen kleren niet kan kopen.' Vaag ken ik hem ergens van, maar waarvan..? Een grijns verschijnt op zijn gezicht. 'Kom op, dat is het minste wat ik voor je kan doen.' Ik zucht diep. 'Ik moet werken, laat maar zitten.' Ik gooi mijn beker weg en wil weglopen maar wordt tegengehouden door de jongen van net. 'Mag ik dan tenminste je naam weten?' Ik haal mijn wenkbrauwen op. 'Ik weet de jouwe toch ook niet?' Ik loop de Starbucks uit en loop op een hoog tempo naar mijn werk toe. Snel loop ik naar binnen toe. 'Oh my god, wat zie jij eruit. Kom, je moet zo een interview geven.' zegt Isabelle en neemt me mee de kleedkamer in, ze kiest een setje voor me uit en geeft het aan me. 'Kleed je snel om, de jongens zullen er over 5 minuten ongeveer zijn.' Ik kleed me om en Isabelle werkt mijn make-up bij en doet mijn haar goed. Ze is mijn assistente en daarnaast ook een hele goede vriendin van me. 'Wacht even, zei je net jongens?' vraag ik en kijk haar aan, ze knikt. 'One direction.' Ik zucht diep. 'Dat ook nog.' mompel ik en sta op als ze klaar is, ik neem een slok van mijn water en loop dan de kleedkamer uit met Isabelle achter me aan. 'Kamer 5.' zegt Isabelle, ik knik en open mijn boekje even, de standaard vragen dus. Ik open de deur en loop naar binnen waar de 5 jongens op de bank zitten. 'Hii guys.' zeg ik glimlachend en ga op mijn stoel zitten. 'Hey' zeggen ze allemaal en ik open mijn boekje weer, als ik opkijk schrik even. Het is de jongen uit de Starbucks, daarvan herkende ik hem dus, het is Harry Styles! Kan mijn dag nog erger? 'Je hebt je omgekleed zo te zien.' zegt hij, ik knik kort. 'Lijkt me logisch als iemand drinken over je heen gooit, right?' Ik draai me even om en zie dat Isabelle half aan het lachen is, jaja geniet er maar van denk ik en geef haar een dodelijke blik. Dan draai ik me weer om naar de jongens. 'Kunnen we beginnen?' vraag ik en draai me om naar de cameraman, Jack. Hij knikt en zet de camera aan. Nadat de interview afgelopen is sta ik op om de jongens een hand te geven maar in plaats van dat geven ze me allemaal een knuffel. Ik glimlach even en wil dan de kamer uitlopen maar wordt tegengehouden doordat iemand mijn pols vastpakt. 'We gaan vanavond uit, heb je zin om met ons mee te gaan? Met Isabelle?' zegt Harry en knikt even kort naar haar, voor ik ook nog maar iets kan zeggen antwoord Isabelle: 'Ja, natuurlijk! Hoelaat halen jullie ons op?' Ik draai me om naar Isabelle en kijk haar aan, man als blikken konden doden. Ze grinnikt even en geeft dan ook nog onze nummers, ik loop de kamer uit naar mijn kantoor. 'Moest dat nou, serieus?!' zeg ik zuchtend. 'Sorry, maar het wordt vast gezellig!' Ik loop mijn kantoor binnen en doe de deur achter me dicht. Ik plof op mijn stoel neer en zet de computer aan, dit wordt een lange, lange avond....