This is the third time I wrote a love story.. yung iba di ko pa pino-post pero sana basahin niyo ang iba ko pang story...
I am more on Horror kasi...
Nevermind!
Hehehehe sana magustuhan niyo yung story.
__________________________________________________________________________
Dali-dali akong pumunta sa Flower Shop para bumili ng flower na ibibigay ko sa Fiance ko. Nang makarating na ako sa meeting place naming, kinuha ko yung ring at hinawakan ito at pumikit.
“Naaalala mo pa ba nung una tayong nagkita?” tanong ko kay Denise.
Dinilat ko ang mata ko at pumikit ulit. Pinagpatuloy ko na ang aking sasabihin.
“Naaalala mo pa ba nung First day ng school nung Grade 6 tayo?
14 years na din ang lumipas simula noong una tayo magkita.Hinding-hindi ko yun makakalimutan.”
“First day nung una kang pumasok at ako medyo late na. Dapat tatabi ako sa iyo nun kaso naunahan akong umupo sa vacant chair sa tabi mo. Di bale, isang tao lang naman ang layo natin sa isa’t-isa. Sabik na sabik akong makilala ka kaya patago kong tinitignan ang I.D. mo para malaman kung ano ang name mo.
Sa wakas alam ko na din pwede na kita i-add sa facebook. Ang tagal mo bago i-accept ang friend request ko siguro 1 week pa bago mo ako i-accept. June 12 nung naging friends na tayo sa Facebook. Masaya ako nun hindi lamang kasi Holiday, kasi alam kong mag-oonline ka para i-accept ako.
After mga ilang seconds nag-Hi ako sayo and that’s where are friendship began.
Araw-araw na tayong nag-chachat, magkatext at magka-usap sa telepono, pero sobrang bihira tayong mag-usap sa personal.
Sa pagka-hiyain mo pati ako di mo na kinausap at kung gaano ka kakulit, ka-ingay sa Internet World, kabaliktaran naman yun sa REAL WORLD.
Nung second year na tayo magkaklase pa din tayo.
Sabi nga nila ang Highschool ang pinaka masayang mga taon sa buhay ng isang tao. Kaya para maging free na ang puso ko sa kakatago, sinabi ko na sayo na may gusto ako sayo. September 8 yun.
Wala akong pake kung magalit ka sa akin o sabihin mo na may gusto ko sa iba, basta sa akin nasabi ko na din ang feeling ko para sayo.
After two days, nagulat ako nung sinabi mo na may gusto ko sa akin from the very first time you saw me.
And the I felt happiness in my heart.
Simula nung day na yun ay nagsimula na din tayong mag-usap sa personal.
After 4 months, January 21. Uwian nun nung niyaya kitang makipag-usap hanggang 5:00 ng hapon. Kasama ko nun yung kaibigan ko. Nahihiya akong sabihin ang bagay na ito kaya pinasabi ko na lang sa bestfriend ko na si Ezekiel.
Binulong niya sayo,
“Sabi ni Albert, kung pwede ka ba niya maging –“
Naputol yung sinabi niya kasi bigla ko siyang hinila. Sinabi ko sa kanya na ayusin yung pag-sasabi niya.
Pinagpatuloy na niya
“Pwede ka daw ba niya maging Girlfriend?”
At doon ko lang nakita yung ngiti mo nung sinabi mong Oo.
Ang weird nga eh kasi di pa kita nililigawan sinagot mo na ako. Mahirap ang takbo ng relationship natin kasi ayaw mong ipaalam ito sa iba. Even to our parents kasi bawal ka pa at bawal pa ako. Kaya secret nay un. Masasaya yung mga araw na kasama kita.
After 8 years, 22 na tayo nun. It was the great opportunity to ask you this.
I prepared a bunch of roses and the I kneel down in front of you. Kinuha ko yung isang box sa pocket ko at sinabing.
“Denise, its been a long time na kasama kita at ngayon, ayaw ko nang mawalay pa sayo at gusto kong makasama ka Forever. Kaya denise,
Will You Marry Me?”
Ito yung second time na makita kitang ngumiti at sinabi mong yes.
I was the happiest person in the whole wide world.
Aalagaan na kita, papakainin, papasayahin at papatawanin from the very moment you say “I Do” in front of many people.
I Love You Denise! I really Miss You.”
Hinalikan ko na yung ring tapos nilapag ko na sa tabi niya. Bigal kong naramdaman na may tumulong luha sa pisngi ko as I sat beside her grave.
