De IJsprinses { On Hold }

4. De Reis

Peinzend kijkt prinses Sophia voor haar uit. Naar de grote lege ijsvlaktes die ze passeren. Samen met haar opa en wolf Medion rijden ze in een grote rode arreslee, getrokken door 4 sneeuwwitte paarden, naar Kasteel Frose. Sophia denkt na.
Ze kan toch niet zomaar haar vertrouwde rijk verlaten voor een een of ander stom briefje? Wie moet het nu overnemen? En de Gouden Sneeuwvlok dan? Ze zucht.
'Wat is er Soofje?' Vraagt haar opa nieuwschierig.
'Ik denk na... Over alles.' Zegt Sophia gesloten en draait zich weg.

'Je gaat...WAT?!' Roept Carla. Ze is niet boos, meer erg beduust. Iedereen komt erbij staan, van de koks tot de wolvenverzorgers. Sophia zit op een bank voor een tafeltje naast haar opa.
'Ik ga even het rijk uit, ik probeer zo snel mogelijk naar het GrottenRijk te gaan en ben zo snel mogelijk weer terug.' zegt prinses Sophia langzaam en kalm.
'Maar mevrouw de prinses waarom eigenlijk, als ik het vragen mag?' Vraagt een jongeman, een kok. Ik glimlach.
'Nou ik vond pas dit briefje.' Voor de zoveelste keer tover ik het briefje tevoorschijn en laat het zien.' In spanning wacht ik af wat iedereen er van vindt. Ik hoor wat gemompel en het briefje gaat alle handen lang.
'Met alle respect prinses, waarom zou uw voor dat briefje helemaal uw prachtige rijk verlaten. Misschien is het wel een zieke grap van iemand.' zegt Carla.
'Ik begrijp u volkome Carla. Aan de ene kant ben ik het totaal met u eens, maar wie weet. Straks is het een waarschuwing.' zegt Sophia.
'We zullen wel moeten. Wie weet is het rijk in gevaar.' oppert opa Audric.
'Maar prinses! Kan het niet even wachten, rond deze tijd van het jaar hebben we u nodig!' zegt Carla.
'Daarom vraag ik het uw en Rosalie om het voor een tijdje over te nemen tot ik terug ben. Samen de taken verdelen en er voor zorgen dat het normale leven verdergaat.' rustig eindigt Sophia haar zin.
'We vertrekken morgen vroeg, via de RijzendeOceaan.' zegt opa snel voordat iemand kan protesteren tegen de zin van Sophia.
'Hij pakt een eeuwenoude kaart erbij van Het Verlichte Rijk.
'Dan nemen we de RijkenStroom om zo snelmogelijk bij het midden aan te komen. Dan sturen we de boot naar het Zuiden en varen we naar Mirean, de hoofdstad en het kasteel van het GrottenRijk.' Ondertussen wijst hij met zijn vinger de weg. Iedereen buigt zich eroverheen.
'Mag ik meeee?' Vraagt Milou. En ze kijkt prinses Sophia heel lief aan en knippert met haar wimpers. De IJsprinses rolt met haar ogen.
'Tuurlijk niet lieverd! Jij moet hier zijn voor het Kasteel. Voor de Gouden Sneeuwvlok. Ik en opa kunnen dit wel aan.' Dat laatste weet ze niet zeker maar ze vetrouwt er wel op.

Met een grijs potlood stippelen de twee de reis uit. Ook bepalen ze welk voertuig ze gaan gebruiken. Ze zouden graag rond anderhalve week weer terug willen zijn dus maken ze een planning. Prinses Sophia is ondertussen al haar tas aan het inpakken met de belangrijkste spulletjes die ze nodig zal hebben. Ze zijn er klaar voor.

Die morgenvroeg wordt ze gewekt door Rosalie die zachtjes fluistert; 'U moet gaan prinses.'
Sophia kijkt haar verwarrend aan, tot het haar weer binnenschiet. Vandaag vertrekt ze naar Het GrottenRijk. Ze gaat haar behulpzaamste vriendin weer terugzien. De Edelsteen Prinses Camilla. Bij dat idee kan ze alleen maar glimlachen. Ze staat op en begon zich aan te kleden. Ze doet een mooie blauwe avondjurk aan, met een mooie ketting van diamanten die ze van Camilla had gekregen ooit. Daarover weer haar sneeuwwitte mantel en witte glanzende balerina's. Ze pakt haar koffertje en liep naar de kamer van de oude man. Ze klopt op de deur.
'Opa, ik ben er helemaal klaar voor.' fluistert ze zelfverzekerd.

Het tweetal loopt de haven op. Ze kijken rond waar hun uitgekozen boot lag te dobberen.
'Daarzo ligt ie.' zegt de oude man terwijl hij met zijn vinger naar een oud mooi bootje, die erg stevig was, wijst. Sophia gluurt over zijn vinger heen en ziet de gondel. Ze lopen erheen terwijl ze allerlei andere boten passeren.
'Spring jij maar alvast op de boot, ik maak het touw wel los en spring er dan wel op.' Legt Audric uit. Sophia knikt terwijl ze zijn koffer aanpakt en rustig op de boot springt. De houten gondel wiegt wat heen en weer maar komt al snel tot stilstand. Ze zoekt een goed plaatsje voor de bagage terwijl Audric het touw langzaam losmaakt. Even later springt hij zelf ook in de boot en varen ze weg. Voor het eerst in 7 jaar voor Sophia.

Langzaam vaart het tweetal de haven uit. De RijzendeOceaan in. Voor het eerst in heel Sophia's leven gaat ze het GrottenRijk zien. Er gaan geruchten dat het een prachtig rijk is met overal kristallen. De prinses heeft er verschrikkelijk veel zin.