O gün hiçbir şeyden haberim yoktu. Saf,temiz hiçbir şeyden anlamayan bir çocuktum. 5 yaşındaydım. Masumca arkadaşlarımla binanın içinde oynuyordum. O pis adam girdi binanın içine. Hiçbir şey anlamayan bana ve çocukluk arkadaşıma hic acımadan taciz etti.
Arkamızda abim vardı. Adam yazıyı okurmusun ayağanına bizi kucağına almıştı. Hepimiz bunu anlayamayacak kadar küçüktük.Arkadaşım bağırmaya başlamıştı. Annemler aşagı inene kadar adam kaçmıştı.Ben ne olduğnu zerre kadar anlamıyordum.Ben 5, çocukluk arkadaşım Melis ve Abim Selim 8 yaşındaydı.
Babam adamın arkasından gitmeye çalışsada yetişemedi. Anneme nolduğnu sordum"Nazlı kızım birşey yok,endişlenme" dedi. Hiçbir şey anlamasamda git gide korkuyordum. Gözlerimi kapatıp açtığımda kendimi polislerin yanında buldum. Benim ailem ve Melis'in ailesi ordaydı.Melis'in çok korkup, endişelendiği gözlerinden okunuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Hikayem
RomansaSiz hiç ölmek isteyipte zorla yaşamak zorunda kalıyomusunuz.Ben kalıyorum.Her şeyden kaçmak isteyip kaçamıyosun.Bir odada tıkılıp kalıyosun.En kötüsüde o an yanlız olup tek başına çıldırıp ağlamak.Bazıları ağlamayı rezillik sanıyor insanı alçaltığnı...
