Teenage Queen l.h.

x rozdział siódmy

Siedziałam już trzecią godzinę zamknięta w pokoju.
Boję się.
Tak bardzo boję się wyjść.

Irwin, Clifford, Hemmings, Hood.
Cała świta w komplecie.

Dlaczego nie mogę rozpłynać  się w powietrzu.

Od godziny bije się z myślami.

Wyjść?
Nie wyjść?

Ubrana w czarny kombinezon, zeszłym wreszcie po schodach. Związała jeszcze wysoko włosy i ruszyłam na wojnę.

Wojnę ze sobą.

Usłyszałam głosy w salonie, dobrze mi znane mi głosy.

Szybko nawróciłam się , lecz nie dane mi było uciekać, wpadłam prosto w klatkę piersiową Ashtona.

- Witaj siostrzyczko - wyszeptał mi do ucha, wnętrzności mojego ciała skurczyły się a po moich plecach przebiegł dreszcz.

Już miałam się odezwał, gdy ten pociągnął mnie za ramię i wylądowałam na kanapie w salonie. Między Hood'em a Hemmings'em.
Gorzej być nie mogło.

- No więc Lauren , jak już się pewnie domyśla sz, albo i nie. My zorganizowaliśmy to całe przedstawienie - zaczął Calum.

Kątem oka spojrzałam na Luke'a, lecz szybko odwróciłam wzrok.

- Słyszałem że ty robisz karierę. Czyżby porno? - zapytał Irwin.

Spojrzałam na niego z pogardą.

- Wiesz co? - zapytałam retoryczne - Jesteś nic nie wartym gównem. Zostawiają mnie i Harry'ego. I to twoja wina, mogłeś przejąć nad nami prawa ale nie ty wolałeś zacząć nowe życie. To przez ciebie nie ma przy mnie Hazzy. To jest kurwa twoja wina. Został odebrany ciotce i wiesz co?
Wiesz? Nie? Został adoptowany, zmieniono mu nazwisko. Szukałam go  z James' em - po moich policzkach spływały łzy - On nie żyje, miał wypadek. Ty nawet nie pojawiłeś się na jego pogrzebie. Mama na pewno byłaby z ciebie dumna. Na pewno. Ale wiem jedno, z każdym dniem rośnie moja nienawiść do ciebie. Ja cię poprostu nienawidzę. I nigdy w życiu nie nazywaj mnie siostrą.
Nigdy.

Pobiegła na schody, lecz słysząc słowo 'suka' z ust Ashton'a.

Podbiegłam jeszcze do niego, dostał  z liścia w policzek i wyszeptałam do jego ucha pewne zdanie.

- Jesteś nikim. Zapamiętaj. Zniszczyłeś mnie. To przez ciebie jestem juz martwa, bracie.