Broer?

Het verhaal

 "...all these lights, they can't blind me, with your love, nobody can drag me down"
Drag me down schalt door mijn oren, ik zit in mijn kamer, op de grond. Met mijn voeten en hoofd beweeg ik mee op de beat. Net als het liedje afgelopen is komt mijn stiefvader Ray binnen, 'Tori? Wil je even naar beneden komen?' Zijn stem klinkt koud, geen goed teken. Ik haal mijn koptelefoon van mijn hoofd af en sta op. Ik veeg mijn donkerbruine haar achter mijn oor en met mijn donkerbruine ogen kijk ik naar de deuropening waar mijn stiefvader net is verdwenen. Dan volg ik mijn vader naar beneden. Aan de keukentafel zitten mijn moeder Lize mijn oudere stiefbroer Justin en mijn jongere broertje Max. Ik plof neer op de stoel naast Max, hij kijkt me ernstig aan. Ik glimlach, als hij zo kijkt lijkt hij erg veel op Harry Styles. Ray gaat ook zitten en hij vouwt zijn handen voor zich.
Mijn moeder kucht en iedereen kijkt haar aan. 'Gisteren kregen Lize en ik een telefoontje. Het ging over Tori en Max. Laat ik maar bij het begin beginnen.' Begint mijn vader. Hij zucht en begint dan te vertellen; 'vroeger had ik verkering met jullie moeder,' Ray knikt naar Max en naar mij. 'Toen werd ik zwanger,' gaat mijn moeder verder, 'ik weet niet eens zeker of het van Ray was, waarschijnlijk van iemand anders. Maar ik wilde helemaal geen kind, ik zat in de foute weg, alcohol, drugs. Ik stond het kind af aan het weeshuis.'
Mijn moeder veegt een traan weg en ik voel een zwaar gevoel in mijn buik opkomen. Ray gaat verder met het verhaal; 'later kreeg ik verkering met een andere vrouw, Justin zijn moeder.' Justin kucht en kijkt naar het raam. De moeder van Justin is overleden toen hij één jaar oud was. 
'Toen... toen zij overleed had ik veel verdriet. Lize troostte me en toen kwamen we weer samen. Lize had een vriend, de vader van Max en Tori. Toen hij Lize verliet troostte ik haar, zo kwamen we weer bij elkaar.
Max legt zijn hand op mijn knie en ik knijp er in. 
'Dat telefoontje,' gaat mijn moeder weer verder, 'dat ging over mijn eerste zoon. Hij heeft mij gevraagd of ik aan jullie, Tori en Max, wilde vragen of jullie bij hem kwamen wonen. Hij wilt jullie graag leren kennen. Maar mij niet.' Mijn moeder houd het nu niet meer en barst in tranen uit. Mijn stiefvader slaat een arm om haar heen en Justin staart nog steeds uit het raam. Ik knijp nog harder in Max zijn hand. 
Mijn moeder zucht diep er vervolgt het verhaal; 'hij woont samen met drie vrienden in een huis, niet ver hier vandaan. Jullie mogen nu nadenken wat jullie willen, hier blijven. Of je oudere broer leren kennen.' 
'Hoe heet hij eigenlijk?' Vraagt Max waarop mijn stiefvader antwoord; 'dat wilt hij niet zeggen, maar de informatie komt van een betrouwbare bron, dat weet ik zeker.'
Ik weet niet wat ik moet denken, dit verhaal komt als een klap binnen. Heb ik nog een broer? Krijg ik de keuze om hem te leren kennen of hier te blijven? Ik kijk Max aan, maar hij ontwijkt mijn ogen. Ik zoek steun bij Justin, maar hij staart nog steeds uit het raam. Ik sta er dus alleen  voor. Fijn. 
'Je mag even... even alleen zijn.' zegt mijn stiefvader en ik sta meteen op en trek een sprintje naar mijn kamer. Grijp mijn koptelefoon en druk op play. De woorden van One Direction stromen mijn oren en hoofd binnen. Ik zet het geluid op het hardst en doe mijn ogen dicht. De tranen stromen over mijn wangen. Als mijn playlist voor de tweede keer opnieuw begint zet ik de muziek uit. Mijn oren piepen, misschien was het harde geluid niet zo'n goed idee. Maar het hielp wel, het lijkt wel alsof het mijn gedachten verschoont, dat ik nu weer helder kan denken. Dus dat doe ik. Ik ben zestien jaar oud. Het is zomervakantie. Ik heb niks te doen. Ik houd wel van een avontuur, zal ik het doen? Ik sta op en loop naar het raam, mijn raam kijkt uit over een prachtig park. Op een bankje zit een stelletje te knuffelen, een paar kinderen rennen rond en twee honden rennen achter een bal aan die een jongen gooit. Op de graffiti muur staat een tekst gespoten; "Believe and go, follow your dreams." Dat ga ik doen, geloven in mezelf en gaan, mijn dromen volgen! Ik ren naar beneden en dan sta ik abrupt stil. Mijn ouders, Justin en Max zitten nog steeds aan tafel. Ik ga weer zitten en dan zegt Max, 'ik blijf hier, ik ga niet mee.' 
'Ik wel. Ik wil hem leren kennen. Ik geloof en ga.' 
Ray kijkt me een beetje raar aan over die laatste zin maar zegt dan, 'dat is goed, Tori. Ga je spullen vast pakken, we vertrekken morgen. Justin brengt je. Justin kijkt eindelijk weg van het raam en knikt naar me. Snel ga ik naar boven om mijn spullen te pakken, ik ben zenuwachtig, maar ik vind het ook spannend. In een huis wonen met je broer waarvan je pas net het bestaan van weet, en zijn drie vrienden.