ท่ามกลางความวุ่นวายสับสนในห้องรูปสี่เหลี่ยมแสนจะน่าอึดอัด ผู้คนมากมายแออัดอยู่ในนั้นอย่างเต็มใจ พวกเขาดื่ม เมา หัวเราะและบ้างก็สับสน เสียงเพลงจังหวะบีตหนักถูกบรรเลงก้องสะท้อนไปทั่วทั้งห้อง ควันสีขาวที่มาจากเสพสารหรือไม่ก็สูบอะไรบางอย่างลอยคลุ้งอยู่เหนือห้อง เหมือนดั่งหมอกควันจาง หากแต่เต็มไปด้วยสารพิษ
ในแสงไฟสลัวปนกับแสงกระพริบวิบวับ สาววัยรุ่นคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงมุมอับของห้อง หลังพิงผนังและดวงตาเลื่อนลอย มือที่จับคอขวดเหล้าฤทธิ์แรงทิ้งตกอยู่ข้างตัว ดวงตาสีน้ำตาลกลมโตของเธอมองไปที่กลุ่มผู้คนต่างอิริยาบถอย่างไร้ความคิด คนพวกนั้นดูเหมือนภาพลวงขึ้นมา ลวงว่าเธอไม่ได้โดดเดี่ยว ทั้งๆที่พวกเขาก็เป็นเพียงแค่เพื่อนร่วมปาร์ตี้ที่พรุ่งนี้เช้าพวกเขาก็จะลืมเลือนเธอ
ใบหน้าสวยหวานแปรเปลี่ยนสีหน้าจากความเลื่อนลอยเป็นฉงนใจ มีคนกำลังก้าวเข้ามาหาเธอ ชายผิวแทนหน้าตาดีคนนั้นหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอสบตาสีฟ้าอมเทาที่มีแววร้ายลึกอย่างไม่วางตา มุมปากเขายกยิ้มขึ้นเบาๆ และหลังจากนั้นเขาก็นั่งลง หัวเข่าของเขาชิดหัวเข่าเธอ
เขาชะโงกหน้ามาพูดกับเธอ "เธอชื่ออะไร"
หญิงคนนั้นลังเลเพียงชั่วครู่ เธอมองใบหน้าสมบูรณ์แบบชายผู้มีบุคลิกเหมือนมาเฟียที่อยู่ห่างจากใบหน้าเธอไม่เกินสองคืบ แต่สุดท้ายดวงตาฉงนคู่นั้นก็ทำให้เธอเอ่ยตอบ "เอเลน..."
"เอเลน ฉันชื่อลูอิส" เขาตอบกลับเธอพร้อมด้วยสายตาแพรวพราว สื่อความหมาย
เอเลนพอจะเดาได้ถึงจุดประสงค์ของการทักทายในงานปาร์ตี้ ซึ่งปกติแล้วเธอจะหนีห่าง แต่เพราะลูอิสมีอะไรบางอย่างที่สะกดใจเธอ เธอไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร อาจจะเป็นดวงตาเรียวสีอ่อนคู่นั้น หรืออาจเป็นรอยยิ้มที่แสนจะดูมีเสน่ห์ หรือจะเป็นเพราะกลิ่นหอมมิ้นต์ปนกลิ่นบุหรี่ที่มาจากตัวเขา
YOU ARE READING
Hurt Like Sin : Louis Tomlinson
Romanceสำหรับเอเลนแล้ว ลูอิสเป็นยิ่งกว่าเครื่องแอลกฮอลล์ใดๆที่เธอดื่ม เป็นยิ่งกว่าสารเสพติดต่างๆที่เธอเสพ เขาทำให้เธอมัวเมา หลงใหล ผ่านเครื่องมือทรมานกายที่ไม่แม้แต่จะทำให้เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวด So you can drag me through Hell If it meant I could hold you...
