1. bölüm

44 1 0
                                    

Meraba . Yeni hikayem umarım beğenirsiniz. İyi okumalar :)

Multimedia : Öykü Saraç

Yine annemle tartışıp odama geçtim. Bu kadın neden böyle davranıyordu. Her zaman onu alttan almaya çalışıyorum ama hep beni çıldırtmayı nasıl başarıyor.
Yatağıma uzanıp kulaklığımı taktım.

Bu kadının sesini duymaya hic niyetim yoktu. Babam öleli daha 1 sene 2 ay 4 gün olmuştu. Nasıl bunu yapabilirdi. Nasıl onun yerine başka birini getirebilirdi. Anlamıyordum kafam hic almıyordu. "Seviyorum " diyor birde. Sevmek ne demekki. Çok saçma.

Sevmek diye birşey yoktur. Kimseyi sevmedim. Sevmek ne demek bilmem. Aşk da neymiş çok saçma deilmi ya bole aşkım lı falan konuşuyorlar falan. Iykkk mide bulandırıcı. Kafamdaki düşüncelerle yatağımda uzanırken uyya kalmışım galiba. Çünkü gözlerimi açtığımda sabah olmuştu ve kulaklığım boğazıma dolanmış. Çoğu zaman oluyor bu ama bir türlü geberemedim.

Bugün sıkıcı bir gün gibi duruyordu. Ne zamandan beri annem haricinde bi hareketlilik yok. Üstümü giyinip saçlarımı hafif maşa yapıp birazda makyajla tamamladım kendimi. Okula gitmek için evden çıkıyordumki annemin o cırtlak sesini duydum.

" Öykü anahtarını al akşam gec kalabilirim " dedi. Ve tabiki nereye gidicekti ? O piç kurusu Mehmet'in yanına. Pis adam zaten hiç hoslanmadım o adamdan. Evden çıkıp yürümeye başladım. Bugün biraz yürümek istiyordum. Nede olsa okula gec kalsam bile sıkıntı olmuyordu.

Babam okula kayıt olurken çok buyuk bi bağış yapmıştı. Tabi ozamanlar çok fazla paramız vardı. Ve çokzengindik. 3 tane şirketimiz vardı. Babam öldükten sonra şirketlerin başına kimse kalmadı. Annemde babamdan sonra sadece bi ay kaldı sonra zaten 4 ay kaldı şirkette sonra avukatlara ve yardımcılara bıraktı. Ve gitgide batmaya devam ediyoruz. Suanda elimizde sadece 1 tanr şirketimiz kaldi bakalım onu ne zaman kaybedicez ?

Düşüncelerimle yürürkem birden yanımdan bir araba geçtive durdu. Az kalsın çarpıyordu . Napmaya çalışıyor bu gerizekalı. Hızlıca arabaya doğru yürüdüm tam ağzımi açtım;

" Naptığını zannediyorsun sen gerize" cümlemi tamamlayamadan arabadan inen şeyle yarım kaldi.

Oneydi lan oyle. İnsanmi bu . 1.90 boy sac desen super gozler desen kahvenin her tonu var agız burun desen of yaw... ne diyorum lan ben tipsiz maymunun teki. Meymenetsiz şey. Durduğum gibi kendime gelip cümlemi tamamladım.

" gerizekalı. Napıyorsun sen ya eziliyordum az kalsın aptalmisın sen ."
Umursamaz bi sekilde gözlerini devirdi. Daha sonrada konuşmaya başladı.

"Asıl sen aptalsın. Kulaklığı takmıs yolun ortasında yürüyorsun. Yarım saattir sana korna çalıyorum çekilmiyorsun." Dedikleriyle bende ona göz devirdim.

" Ne var yani ya belki daldım gidiyorum olamazmı bizde insanız yani " diyip dilimi şıklattım. Bana tip tip bakıp arabaya bindi ve gazi kökledi. Omzumu kaldırıldı umursamaz gibi yaptım. Ama cok sinirimi bozmuş tu bu öküz kılıklı şahıs.

Okula girdigimde herzamanki gibi gözler beni bulmuştu. Hergün aynı muhappet bıktım artık bakmayın banader gibi bakış attım. Binaya girip merdivenleri çıkmaya başladım. Bir an önce gidip sıramda yayıla yayıla yatmak istiyorum. Tek başıma en arka sırada oturuyorum. Çünkü arkadaşım Ece ile cok fazla konuştuğumuz için hoca bizi ayırmıştı. Sınıf ta tek oturan bi bendim. Çünkü kim otursa onu konuşturuyordum.

Sınıfa girdiğimde yerimde biri oturuyordu. Adımlarımı hızlandırdım ve sırama yanaştığımda gördüğüm manzara beni iyice sinirlendirdi.

KARANLIKTAKİ MAVİŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin