Problems {H.S}

Κεφαλαιο 10.

Καθομαι κατω στην πετσετα μου και κανω ηλιοθεραπεια μαζι με την Μπελα. Εχει βαλει σιγανα μουσικη και τραγουδαμε. Μερικες φορες η Μπελα με σκουνταει για να μου πει πως ο Χαρρυ με κοιταει. Νιωθω πολυ αβολα μερικες φορες,νομιζω πως θα κανω καμια κινηση που θα φανω γελοια.

"Εμμα;" ακουω την φωνη της Μπελας.

"Ναι;" την ρωταω και εγω κοιταζω την θαλασσα.

"Δεν φευγουμε σιγα σιγα;" με ρωταει.

"Λιγο ακομη!" Της λεω και ξεφυσαει καθεται κατω οπως και εγω. Νιωθω καποιον διπλα μου να περπαταει αλλα επειδη δεν θελω να φανω αδιακριτη,κραταω τα ματια μου κλειστα κατω απο τα γυαλια ηλιου μου. Ακουω κοριτσιστικες φωνες κατι που με ηρεμει.

"Γεια σου!" Ακουω μια κοριτσιστικη φωνη και ανοιγω τα ματια μου. Σηκωνομαι και βλεπω μια ψηλη,μελαχρινη κοπελα. Λογικα αυτη θα ειναι η Κενταλ,απ'οτι μου εχει πει η Μπελα.

"Γεια.." λεω δυστακτικα και γελαει.

"Φαινεται πως εισαι καινουρια.." λεει και πινει μια γουλια απο το ακριβοπληρωμενο της αναψυκτικο,δεν ξερω και εγω τι στο καλο πινει. Σκουνταω λιγακι την Μπελα διακριτικα και σηκωνεται. Με κοιταζει με απορια και εγω το ιδιο.

"Μην αγχωνεσται δε θα σας πειραξω. Με λενε Κενταλ. Απλα θα σας διευκρινισω κατι,ειδικα εσενα ροζουλα." Μου λεει και στραβοκαταπινω.

"Εαν ξαναπλησιασεις τον Χαρρυ,θα τα βαλεις μαζι μου και δε θες." Την ακουω να λεει και να γελαει. Σηκωνεται και την κοιταζω ακομη το ιδιο και αυτη. Οπως κανει την κινηση να φυγει μου ριχνει πανω μου το ποτο της. Γινομαι ολη χαλια,το αγαπημενο μου μαγιο λερωθηκε και τωρα κολλαω ολοκληρη απο αυτην την αηδια που πηρε. Η παρεα της γελαει και ο Χαρρυ με τα αγορια με κοιταζουν με απορια. Ο Χαρρυ σηκωνεται απο κατω το ιδιο και ο Ναιαλλ. Τα κοριτσια φευγουνε και εγω σηκωνομαι. Εχω αρχισει να βουρκωνω,τα πρωτα δακρυα εμφανιζονται.

"Εμμα εισαι ενταξει;" με ρωταει η Μπελα. Σοβαρα τωρα; Φοραω την μπλουζα μου και μαζευω γρηγορα τα πραγματα μου. Πηγαινω στο ποδηλατο αλλα δεν βρισκω το κλειδι,πεταω τα πραγματα κατω και κουλουριαζομαι. Βαζω τα ποδια μου στο στηθος και τυλιγομαι με τα χερια μου.

"Εισαι καλα;" ακουω μια βαρια βρετανικη προφορα. Σηκωνω το κεφαλι μου και βλεπω τον Χαρρυ και τα καταπρασινα ματια του. Ειναι τοσο ομορφος..απορω τι κανει με αυτην την βλαμμενη. Δε του αξιζει καθολου.