-Έρωτες με το κακό αγόρι-

Κεφάλαιο 1

Σήμερα ήταν η πρώτη ημέρα του σχολείου.

Ήθελα να κάνω καλή εντύπωση οπότε έβαλα το αγαπημένο μου τζιν κ μια άσπρη μπλούζα. Λίγη μάσκαρα κ eyeliner κ έτοιμη.

Ένω έβαζα τα παπούτσια μου, χτύπησε το κουδούνι. Είχε έρθει η φίλη μου, η Αλεξία, για να φύγουμε μαζί στο σχολειο.

Χαιρέτησα τους γονείς μου κ τον μικρό μου αδερφό κ άνοιξα την πόρτα.

"Κατ μου ελείψες τόσο πολύ!" είπε η Αλεξία κ με αγκάλιασε.
"Και μένα!!"

Ενώ περπατάγαμε είδαμε μια οικογένεια με βαλίτσες να μπαίνουν σε ένα σπίτι.

"Καινούργιοι είναι αυτοι??" με ρώτησε η Αλεξία

"Μάλλον"

Ένα αγόρι, που φαίνονταν, να ήταν στην ηλικία μας, γύρισε κ μας κοίταξε.

Ήταν πανέμορφος. Μαύρα μαλλιά κ καστανά γοητευτικά μάτια.
Τον χαιρέτησα ντροπαλά. Δεν είπε τίποτα κ συνέχισε να βοηθάει τον πατέρα του, με τις βαλίτσες.

"Ωραίος αλλά αγενής" είπε η Αλεξία γελώντας.
"Αλεξία, κουνήσου, θα αργήσουμε!" της είπα
"Καλά, καλά!!"

Μετά τον αγιασμό, αφότου η Αλεξία με έφερε σπίτι μου, πήγα να ρωτήσω τους γονείς μου, για την οικογένεια.

"Το μόνο που έμαθα είναι ότι μετακόμισαν από τη Κόρινθο. Αυτό μόνο." μου είπε η μητέρα μου.
"Όκει, ευχαριστώ μαμά!" της είπα.

Ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μου. Όλη την ώρα σκεφτόμουν τα μάτια αυτού του αγοριού.

Είχαν κάτι διαφορετικό πάνω τους σε σχέση με των άλλων αγοριών. Πιο μελαγχολικά, πιο ρομαντικά...

Μετά από πολλή σκέψη, το αποφάσισα.
Αύριο θα του μίλαγα...