P.O.V. Calum
Sabine en ik stappen uit, met de bosjes bloemen in onze handen lopen we naar de ingang. Ik zucht en kijk haar aan, ze kijkt terug met een 'het komt wel goed' blik. Ik knik en loop naar de informatie balie. "Naar wie gaan we eerst?" Vraag ik aan Sabine, ze haalt haar schouders op. "Pap en mam?" Vraag ik, ze knikt en ik draai me om naar de vrouw die achter de balie staat. "Waar liggen, Joy Hood en David Hood?" Vraag ik, de vrouw glimlacht vriendelijk. "Kamer 310, tweede afdeling." Zegt ze, ik knik dankbaar en Sabien en ik lopen naar de lift. We stappen in en drukken op knop twee. "Ik ben bang..." Fluistert Sabine, ik trek haar in een knuffel. "Ik ook." Zeg ik zachtjes en druk een kus op haar voorhoofd. Ze haalt een keer diep adem als we de ping van de lift horen, we stappen uit en kijken naar de kamer nummers. 305, 307, 309... 310. Ik kijk haar aan en ze knikt dat we naar binnen kunnen.Ik doe de deur klink naar beneden en open langzaam de deur. Mijn handen trillen en ik heb het heel warm, ik ben bang voor wat ik zo zie. Misschien liggen ze daar wel als half dode mensen, ze liggen immers in coma... Ik zucht en kijk naar de twee bedden, het valt mee met wat ik dacht. Het lijkt alsof ze slapen, zo vredig liggen ze daar. Ik loop langzaam naar mama toe en pak haar, heel koude, hand. "Mam... Ik hou van je, hou vol." Zeg ik, zonder dat ik het weet rolt er een traan over mijn wang, ik draai me om en zie Sabine staan bij papa. Ook met tranen over haar wangen.. Ik druk een kus op mama haar hoofd voordat ik naar papa loop. Sabine loopt nu naar mama en ik pak papa's hand vast.
"Pap? Beloof je dat je ooit nog met me gaat voetballen? Ik hou van je..." Zeg ik schor, ik druk een kus op zijn voorhoofd en loop naar het kleine keukentje in de kamer. Ik pak een vaasje voor de bloemen en doe er een laagje water in, ik doe het bosje bloemen in de vaas en zet het op het nachtkastje tussen hun in. Ik sla een arm om Sabine heen als teken dat ik klaar ben, ze trekt me in een knuffel en begint te huilen. Ik aai rustig haar rug en droog haar tranen. "Het komt goed Sabine... Echt." Zeg ik terwijl ik haar recht in haar ogen aankijk. Ze haalt haar neus op en knikt.
P.O.V. Sabine
"Laten we naar Mali gaan.." Zeg ik zacht, Calum knikt. "Dan moeten we eerst vragen welke kamer ze ligt." Zegt hij. "Laten we het vragen bij de balie van deze afdeling." Stel ik voor. Calum loopt de deur uit en ik kijk nog een keer op, mam en pap liggen heel rustig. Ik glimlach lichtjes en loop Calum achterna, ik zie dat hij al zit te wachten. "Kamer 209." Zegt hij. "Ze ligt niet meer op de ITC." Voegt hij toe. Ik glimlach blij en loop naar de lift. Verdieping een, kamer 209. Mali Koa Hood.. We stappen de lift uit en lopen haar kamer binnen. "Mali!" Zeg ik blij met tranen in mijn ogen. Ik heb haar echt al heel lang niet gezien. "Sabine!" Zegt ze blij, ik trek haar voorzichtig in een knuffel. "Hier, een bosje bloemen voor je. Hoe is het nu met je?" Vraag ik, ze lacht en geeft de bloemen aan Calum om in een vaasje te zetten. "Mwah, pijn. Mijn stem is ook weg." Zegt ze heel schor en piepend. "Ik merk het." Zeg ik.
JE LEEST
Maby This Time -5sos FanFiction, √ Twins deel 2-
FanfictionEen half jaar later dat Sabine weg is gegaan, in dat half jaar zijn alle geplande tours afgezegt, Calum is er helemaal doorheen en Esmee is boos op haarzelf, Sabine wilt een nieuwe start maken, een cariere beginnen als zangeres en Esmee, Esmee wilt...