Hoofdstuk 25

181 9 3
                                    

Ik klom van de brandtrap af terwijl Ashton naar me keek. ''Avril, Avril, Avril'' zei hij terwijl hij afkeurend zijn hoofd schudde. ''Ik dacht dat je het nu wel had geleerd schat.'' Ik keek hem zuchtend aan. ''Hoe heb je me gevonden?'' zei ik zacht. Hij stond binnen een stap voor me en kneep hard in mijn bovenarm. De plek waar ze me geprikt hadden prikte daardoor. Hij hield zijn telefoon voor mijn neus. Ik zag een soort google maps. Ik zag het steegje waarin een rood bolletje knipperde. Ik dus. ''Er zit een zénder op me? gilde ik luid. Ik duwde hem van me af en liep naar zijn auto. Hij ging naast me zitten. ''Het was wel een goede poging hoor liefje.'' knipoogde hij. ''Praat niet tegen me!'' zei ik. Ik keek naar buiten. ''Ah ben je boos?'' zei hij met een pruillip. ''Ik wordt sowieso al boos van dat graftakke gezicht van je!'' riep ik hard. Hij draaide mijn hoofd naar zich toe. ''Gues what honey, i don't care''Hij beet op zijn lip en kneep hard in mijn wang. ''Raak me niet aan'' zei ik woedend met een ingehouden snik erachteraan. Hij boorde zijn nagels nog even hard in mijn wang en liet me daarna los.

Ik zat waarschijnlijk veel erger dan wat hij tot nu toe had gedaan in de problemen. Ik moest me hieruit te redden. Het was eerlijk gezegd ook niet de bedoeling dat ik zou 'weglopen' maar de situatie met Max maakte gewoon dat ik diezelfde minuut het schoolgebouw uit wilde. Maar dat wist Ashton niet en ik twijfelde of ik het hem moest vertellen, ik wist bijna zeker dat hij me toch niet zou geloven. Ik besloot het toch te proberen. ''Ashton?'' zei ik waarna ik een stilte liet vallen ''Oh dus nu praat je wel weer tegen me? vrouwen'' zuchtte hij. ''Ik ben niet weggelopen'' zei ik, zijn opmerking negerend. ''Hoe verklaar je dan dat je op een random brandtrap rondhing?'' ''Ik zweer het je dat ik niet op de manier ben weggelopen die jij bedoeld.'' ''Weglopen is weglopen Avril en ik had je nog zó gewaarschuwd zei hij met een kinderachtig stemmetje'' Ik keek hem nu recht aan. ''Misschien moet je eens proberen om te vragen waarom ik ben weggelopen he? Ik keek hem vuil aan. ''Geen interesse in'' zei hij bot. ''Ik had ruzie met Max'' zei ik stilletjes. Gelijk voelde ik dat zijn woede omsloeg in verbaasdheid ''Met Max?''. ''Heeft hij je pijn gedaan?'' vroeg hij nu serieus. ''Hij probeerde aan me te zitten dus ik brak zijn arm'' zei ik zachtjes. ''Je hebt wat?'' vroeg hij verbaasd. Hij bekeek me van top tot teen. ''Ik heb inderdaad gehoord dat Max naar het ziekenhuis moest.'' Daarna leek hij zich ineens te realiseren dat ik zei dat Max aan me zat. Zijn ogen werden wijder. ''Zei je nou net dat Max aan je probeerde te zitten?'' Ik negeerde hem en keek naar buiten. Hij trok mij naar zich toe. ''Zat hij aan je?'' Ik knikte bijna onmerkbaar. ''De klootzak'' was het enige wat hij zei. Zijn woede was te zien en hij beet op zijn kiezen om niet uit te barsten. Hij leek alweer helemaal vergeten te zijn dat ik weg was gelopen. ''Ik heb het hem al betaald gezet, het is wel goed zo'' mompelde ik.

We stapte de auto uit en Ashton trok me mee naar de lift. De jongen van Megans feest stond weer te telefoneren bij de balie. Ik vond het vreemd dat ik hem overal tegenkwam. Ik stopte met lopen en trok aan Ashtons arm. Hij keek chagrijnig om totdat hij mijn ondeugende blik zag en een wenkbrauw ophaalde. ''Staar niet zo eng'' zei hij. Ik trok hem dichterbij en ging op mijn tenen staan om bij zijn oor te kunnen. ''Valt het jou niet op dat we die jongen nu al een paar keer zijn tegen gekomen?'' Ik wapperde met mijn hand richting de balie. ''Nee, je verbeeld het je hoogstwaarschijnlijk.'' Ik keek hem geïrriteerd aan. ''Ik ben zo terug'' mompelde ik , voordat hij me tegen kon houden liep ik naar de jongen toe. Toen ik dichterbij kwam hing hij snel op. ''Hey ben ik jou niet tegengekomen op Megans feestje? Vroeg ik zo aardig mogelijk.'' ''Ja klopt, Avril heet je toch?'' Ik knikte. Ik keek hem zoekend aan. ''Ik kan me niet meer herinneren hoe jij heet eigenlijk'' gaf ik toe. De jongen glimlachte breed naar me. ''Kyle'' was zijn simpele antwoord. ''Dus Kyle hoe kom jij hier terecht?'' Hij keek ongemakkelijk heen en weer en schoof met zijn voeten over het lelijke tapijt. ''Ik...ehm...mijn...ja..ehm vriendin woont hier'' zei hij hakkelend. ''Je vriendin?'' herhaalde ik. ''Anna heet ze...blond haar en uhm blauwe ogen.'' Ik knikte ''Op welke verdieping woont ze misschien heb ik haar wel eens gezien. '' Nu keek Kyle al helemaal benauwd. ''De derde.'' Ik knikte traag met mijn hoofd. ''Ja dat kan wel, misschien dat ik haar wel eens heb gezien.'' Hij keek best opgelucht constateerde ik. ''Is dat je vriendje?'' vroeg Kyle wijzend op Ashton. Blijkbaar hoorde Ashton dat want hij kwam naar ons toegelopen en sloeg een arm om me heen en trok zich dichter tegen hem aan. ''Ja dat ben ik.'' Hij gaf een zacht kusje op mijn wang en die werden ongewild rood. Ik duwde hem zachtjes bij me vandaan. ''Wie ben jij dan?'' vroeg Ashton niet al te aardig. ''Dit is Kyle, ik kwam hem tegen op het feestje van Megan.'' Antwoorde ik in Kyles plaats. Ashton schudde hem de hand. ''Mijn vriendin woont hier ook'' zei Kyle nu met een vastere stem. Ik voelde Ashton ontspannen. Wat een sukkel was het ook. ''Oh zo'' zei Ashton. ''Goed schatje, als we nu gaan hebben we nog tijd voor vanavond'' zei hij met een knipoog.'' Ik schudde mijn hoofd naar hem en lachte verontschuldigend naar Kyle. ''Tot de volgende keer dan maar'' zei Kyle. ''Doei, doei'' zei ik. Meteen daarna draaide Kyle zich om en liep naar buiten. Ashton pakte mijn hand en liep naar de lift. Zodra de liftdeuren dicht gingen trok ik mijn hand uit de zijne. Hij zei er niks van. Ik ging ook een stukje bij hem vandaan staan

Meteen toen we in het appartement waren liep ik bij hem vandaan naar zijn kamer. Ik was niet vergeten dat hij met zijn nagels halve maantjes in mijn wangen had gedrukt. Hij kwam achter me aangelopen. ''Avril'' hij pakte me voorzichtig bij mijn hand en keek schuldig naar beneden. Hij trok me mee naar de badkamer en tilde me op de wastafel. Ik keek hem niet aan. ''Je hand bloedt'' mompelde hij zacht. Hij pakte een watje en begon met het schoonmaken van de schaafwond op mijn hand, die ik helemaal niet had opgemerkt. Hij plakte er een pleister op. ''Ik .. eh het was niet de bedoeling.. je snapt me wel'' zei hij ongemakkelijk waarna hij me ongemakkelijk aankeek. Ik schudde langzaam mijn hoofd. Ik sprong van de wastafel af en liep naar het bed. Ashton bleef in de badkamer staan dus kleedde ik me snel om. Ik hoopte dat hij niet bij me zou gaan liggen maar na tien minuten voelde ik hoe hij ging liggen. Ik deed alsof ik sliep. Hij ging iets dichter naar me toe liggen en fluisterde bijna onhoorbaar ''Het spijt me.''

**************************************************************************************************

updateee liefde?

enjoy

xxx

Badass rulesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu