De verhuizing

Hoofdstuk 7

Ik ging zitten en luisterde naar waarover de rest praatte. De mannen zaten over sport te praten en de vrouwen over een vrouw dat zou gaan trouwen. "Wie gaat er trouwen?" Vroeg ik. "Mijn zusje, insha Allah" antwoordde Jamila vrolijk. "Ooh, mabrouk!" Zei ik en gaf haar 2 kusjes. "Wanneer vindt de bruiloft plaats?" Vroeg ik. "Over een paar dagen al" antwoordde ze. "Ooh oke, echt leuk" zei ik gemeend. "Ik wil dat jullie ook komen, ik heb met mijn zus gepraat en zij vindt dat ook goed" zei Jamila. "Aah wat lief van jullie" zei mijn moeder. "Wat leuk, ik heb wel zin in een bruiloft. Lekker dansen" zei ik vrolijk. En zo praatten we verder over de bruiloft. "En jij Leila? Wanneer ga jij trouwen?" Vroeg Jamila met een lach. Opeens was iedereen stil en keek mij aan. "Ehh, ik ben pas 17, dus voorlopig wil ik daar nog niet aan denken." Zei ik met een rood hoofd. Ik zag dat Yassine ook keek en onze blikken kruisten. Ik krijg een raar gevoel in mijn onderbuik. Huh ik ben toch niet verliefd? Nee, Leila tuurlijk niet. Je kent hem niet eens. En ik schudde de gedachte van me af. "Ja, je hebt helemaal gelijk schat" zei Jamila. En mijn moeder knikte ook.

Pov Yassine
We zouden vandaag gaan eten bij de buren. Ben benieuwd naar hun, ik weet wel dat het ook Marokkanen zijn dus dat is iniedergeval goed. Het was ongeveer 18:00 en mijn moeder zei dat we 18:30 daar moesten zijn. Ik moest me dus snel gaan klaarmaken. Ik nam een snelle douche en kleedde me om. Ik deed een zwarte broek aan met een spijkerblouse. (Zie omslagfoto) Daarbij nog een gouden horloge en nog wat gel in mijn haar. Ik liep de trap af en zag dat iedereen op mij stond te wachten. "Ga maar alvast, ik kom eraan" zei ik daarom. "Isgoed, maar schiet op he" zei mijn moeder nog. Ze liepen de deur uit en sloten de deur achter zich. Ik deed mijn zwarte huaraches aan en pakte nog snel mijn leren jasje. Ik deed eerst even parfum op en deed toen mijn jas aan. Ik pakte mijn sleutels en liep de deur uit.

Aangekomen bij de buren zag ik dat de deur nog open stond maar er was niemand. Ik liep maar naar binnen en daar kwam iemand snel aanlopen. Wauw! Het was dat meisje van de snackbar. Ik zag dat ze me herkende "Hey, haha. Jou heb ik vandaag al eerder gezien of niet?" Zei ik met een lach. "Jaa, haha ik kwam een ijsje halen" zei ze met haar mooie stem . "Ik ben Yassine, aangenaam" en ik gaf haar een hand. "Ik heet Leila, insgelijks" zei ze, en ze schudde me de hand. "Kom binnen" zei leila."Dankjewel" zei ik, en liep verder. Ik gaf iedereen een hand en ging zitten op de bank. Ik was in gesprek geraakt met haar vader. "En, Yassine. Vertel eens wat over jezelf." "Ik ben 19 jaar en ik zit in 5havo, ik ben een keer blijven zitten daarom. Na de havo wil ik insha Allah vwo gaan doen en dan geneeskunde studeren insha Allah." Zei ik tegen hem. "Ohkee, goed van je" zei hij gemeend. En zo praatten we verder en uiteindelijk hadden we het over sport, tot Leila binnenkwam. Ik zag hoe ze alles op tafel legde en rustig ging zitten. Echt een prachtig meisje is zij, dacht ik bij mezelf. Op een gegeven moment hoorde ik ze praatten over de bruiloft van mijn tante. Zij gaan ook, dus betekent dat Leila ook gaat! Wow wacht Yassine, waarom zo blij? Je kent haar niet eens dacht ik toen. Toen vroeg mijn moeder haar wanneer zij ging trouwen, ik zag dat Leila rood werd. Ik snap haar wel, die vraag is kapot irritant. Iedereen werd stil en ik was benieuwd wat ze zou antwoorden. "Ehh, ik ben pas 17, dus voorlopig wil ik daar nog niet aan denken." Zei ze. Okee, dus ze is 17. 2 jaar verschil, kan toch?

Pov Leila
Het was inmiddels al 19:30 dus mijn moeder besloot om te gaan eten. Ik ruimde de glazen etc. Op en liep naar de keuken. Mijn moeder pakte de salade uit de koelkast en ik pakte de vorken en drinkglazen. Ik deed alles op een dienblad en legde het op tafel neer. Daarna liep ik terug en pakte drinken als cola, taksi enz. En legde dat ook neer op tafel. Toen kwam mijn moeder met de salades en gingen we zitten. We hebben gegeten en gelachen en toen was t tijd voor het toetjee. Ik zei tegen mijn moeder dat zij mocht blijven zitten en dat ik het wel doe. "3afek ejtshi (dankjewel dochter)" zei ze. En ik liep richting de keuken. Ik pakte borden waar het ijs zo opging tot ik iemand de keuken binnen zag lopen. Ik keek op en zag Yassine staan. "Heyy" zei hij. "Ow heey" zei ik terug. "Dus hoe gaat het?" Vroeg hij. "Jaa gaat wel goed hmdll, metjou?" Vroeg ik hem. "Goedd, hmdl" zei hij. Ik schonk hem een glimlach en ging verder. Ik zag dat Yassin bleef kijken. "Kan je het zien?" Vrieg ik lachend. "Hahaha jaahoor" zei hij terug. Ik moest nog wat fruit snijden dus ik ging zitten aan de keukentafel. "Zal je helpen?" Vreg Yassin en kwam zitten. "Ehmm, ja als jij de appels doet. Dan doe ik de aardbeien" zei ik en we gingen te werk. "Hoe oud ben je eigenlijk" vroeg ik hem. "Ik ben bijna 19, jij?" Zei hij. "Ik ben 17" zei ik toen. "Welke klas zit je?" Zei hij op zijn beurt. "5havo, jij?" Vroeg ik hem. "Haha ik ook" lachte hij. Ik keek op "echt? Haha maar je bent al 19?" "Jaa, ik ben ik groep 5 blijven zitten, vandaar" "oohww" zei ik maar. "Weet je al naar welke school je hier gaat?" Vroeg hij. "Jaa ik ga naar het Van Liaaf College" zei ik. Yassine keek me met grote ogen aan "meen je niett! Ik zit daar ook op" zei hij. "Hahaha echt? Toevallig man" zei ik. "Misschien zitten we wel bij elkaar in de klas" zei hij met een sneaky lach (😏) "hahah wie weet" antwoordde ik terug. We brachten de borden naar de tafel en gingen zitten.