Bring Me Back, My Love

My Love 13

My Love 13: Getting to know each other

Athena's POV (continuation)

Kahit walang imikan tuloy padin ang pagkain ko. Ang sarap kaya ng mga pagkain na inorder niya. Pork steak na favorite ko at iba pa. Natapos kaming kumain and I'm satisfied. Ito ung gusto ko eh after a long busy day my masarap na dinner. Umiinom ako ng red wine nang biglang nagsalita si Ed at tumitig sakin. The way he look at me is like he can see right through my soul and I can't look away.

"Are you satisfied with the dinner?" Then he drink his wine. The way he drink his wine... gosh napatingin tuloy ako sa leeg niya at sa adam's apple niya... nakakadry ng lalamunan. Then tumaas ung tingin ko sa labi niya then his tongue lick it at napalunok ako. I remember how she kissed me in the office.

"Are you done checking me out? Is it good?" Napatingin ako sa mata niya.

"Tsk! Yabang"

"What? Napatunganga ka nalang kasi bigla." Tumawa siya at Inirapan ko nga. Ano ba naman kasi tinitignan ko. Arrrg!

"Well the food is great. Thank you."

"That's good." Ngumiti nalang din siya.

"By the way bakit mo pala ako inimbitahan ng dinner?" I put the wine in the table and look at him. Nawala yung ngiti niya at sumeryoso ung tingin niya skin. Binaba niya ung wine niya sa lamesa at pinagsiklop niya ang kamay niya sa ibabaw ng table.

"Well I would like to apologize for all my not-so-good actions towards you. But I'm not sorry for all the kisses we shared because I feel..."

"You felt like I am her." I glare at him.

"Yes.. No!" Bawi niya din agad

"But I am not her."
Nakita ko ung sakit sa mga mata niya. At may nakita akong kuminang sa left hand niya. A ring --he is really married kaya napayuko ako. Feeling ko may mainit sa mata ko na handa ng lumabas sa sobrang sakit. Have I fallen for this man? Geez! Bakit ngayon ko lang napansin na may wedding ring pala siya that she's married!!!!! Isang katangahan kasi sinabi na ngang may wife na siya but why am I expecting na sana ako nalang yun.

"Look... I know by name or kung ano man ang nangyari sayo, you're not her but let me help you just this once. Let me find out more about you. More about ourselves. I'll tell you everything. Alam ko naguguluhan ka. Please." He plead like his life is dependent on me. He reach for my hand and hold it firmly. I look at him analyzing everything he had said. Parang gusto ko pero may pumipigil sa akin.

"Let me think about it please... I'd like to go home now." Parang nalungkot naman siya sa sinabi ko. Pero tumango nalang din siya. Binitawan niya ang kamay ko. He call the waiter.

"Bill it to me."

"Yes Sir. Thank you for coming Sir."
Tumango nalang din si Ed.
Hindi na ako nag-atubiling makipag agawan pa sa pagbabayad dahil wala na akong lakas para makipag-argue pa. Medyo sumasakit na ung ulo ko.

Nauna na akong lumabas. Pagkalabas ko medyo nagshiver ako dahil sa lamig ng  ihip ng hangin. I hug myself. Minasahe ko din ung sintido ko kasi parang sumakit ung ulo ko. Sakto namang nasa likod ko na si Ed.

"Are you ok?"

"I'm ok."

"Yung Car ko pala?"

"Baka nandoon na sa QHR yun."

"Ok."

Nagpunta na kaming parking lot at umalis na kami gamit parin ang kanyang sasakyan. Nang makarating kami ng QHR at nasa tapat na wala parin sa amin ang may balak bumaba.

Hindi ako nakatiis sa katahimikan
"Thank you Ed. Drive safely."
Binilisan kong bumaba at pumasok na ako sa QHR. Pag dating ko sa unit ko tumulo ang luhang matagal ko ng pinigilan. Hindi ko na alam ang nangyayari sa akin magsimula nung nakilala ko siya. I felt lost again. Kagaya nung nagising ako pagkatapos ng aksidente ko noon. After a couple of hours of crying. Medyo kumalma na ung pakiramdam ko. Tingnan ko ung mukha ko sa salamin at medyo nagulat ako dahil ang puffy ng eyes ko, ang pula ng pisngi ko. Ano ba talaga ang nangyayari sakin. Never pa akong umiyak ng ganito. I need to call my Dad siya lang ang makakapagpakalma sakin. Sana hindi siya busy. Kinuha ko ang phone ko. Nakatatlong ring din bago siya sumagot.

"Hello sweetheart"

"Hello Dad. Dad are you busy?"

"At this point of time, no sweetheart... We're currently on a break."

"Oh! Are you in the set?"

"Yes I got another high deal sweetheart, we are filming and this our 3rd day here in Las Vegas."

"Wow! Congrats Dad! I hope it's going to be a top grosser or maybe an Oscar award is better." He laugh. I miss my Dad. Siya kasi nag-alaga sakin nung mga panahon na busy din si Mom kasi Surgeon nga siya sa isang Private Hospital sa LA.

"Thank you sweety. I hope so. Well let's pray for that. Hahaha. So how are you? Where are you by the way?" Natawa naman ako sa tanong niya. Kung saan saan nga ba naman ako nakakarating talagang maguguluhan ang pamilya ko kung nasaan man ako.

"I'm good Dad. Just having a mild headache right now. I'm here in Manila but I'll be there in LA 2 days from now. I really miss you Dad."

"Why? Did you take your medicine? Is it painful. Oh God! Go to the Doctor if you feel uneasy ok? I miss you more sweety." Natawa naman ako sa sobrang pag-aalala ni Daddy sakin.. Bine-baby niya talaga ako.

"Don't worry Dad. I'm fine. I just did a lot of paperworks. Yeah I will drink after I call you."

"No I want to see you drink now. Put it on video call."

"Ok. Ok. Don't panic Dad." At nagvideo call nga kami. Ininom ko din ung gamot ko. Ngayon ko lang din ininom kasi ngayon lang ulit sumakit ung ulo ko ng ganito. After 30 minutes of talking with my Dad. Nagpaalam narin siya kasi magsisimula na ulit ung shooting nila.

"Ok Sweety I have to go... Our shooting will start in a minute. Call me if you have any problem ok? I love you and I miss you sweetheart."

"Ok Dad. I will. I love you too. I miss you."

"Bye sweety. See you soon" Nagflying kiss pa siya.

"Bye Dad. See you." I waved him goodbye sa video call.

After the call ay inantok narin ako kasi medyo drowsy ung gamot. I set the alarm at 7 am tomorrow dahil tatapusin ko ung natitirang trabaho sa office kasi last day ko na ulit bukas dito sa Pilipinas.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Naloka akong mag-update promise! So heto na nga. Maraming salamat sa paghihintay.

KazaMaya™©2016