Büyük Sır...

Ooo karizma

Yavaş yavaş yürüyorum.Kalbim sıkışıyordu.Birden aklıma annemin üvey annem olduğu sürekli aklıma geliyordu.Babamın Son yaptıklarım üzerine beni bir yetimhaneye vercekmiş.Bu beni sevindirdi açıkcası yeni arkadaşlar falan süper bişey.Ayrıca orası zengin bir yetimhaneymiş.Yola çıktık genel olarak mutlu bir kız olduğum için hiç yetimhaneye gitmeyi dert etmiyorum hatta bırak dert etmeyi takmıyodum bile..Yetimhanenin özel otoparkına park edip babamla birlikte yukarı çıktık.Müdür bizi sıcak bir gülümseme ile karşıladı.Beni bir hizmetçi odama kadar götürdü. Her odada 2 kişi kalıyor.Acaba ben kimle kalacaktım.Yol boyunca da babamla hiç konuşmadım.Odaya girdiğimde bir kız kıyafetlerini yerleştiriyordu.Galiba o da yeni gelmişti.İçeriye girdim.Kıyafetlerimi değişmek için tuvalete gittim.Siyah dar bir pantolon ve siyah bir bluz giydim kıza merhaba diyecektim ki kız yanıma gelip hoşgeldin dedi.
-Hoşbulduk meraba ben Dolunay
-Merhaba ben de Defne
-Memnun oldum
-17 yaşındayım
-Aa bende galiba yeni geldin
-Evet yeni geldim
-

Hadi gel okulun yakışıklılarını keselim
-Aynı kafadanıx ama burası yetimhane
-Tamam erkekler yan tarafındaymış okulun.
Koşarken yada Defne beni çekiştirirken bir çocukla çarpıştık.. O anda uzaydan meteor indiğini hissettim.Bu nasıl bişey Defne de şaşkınlıkla bizi izliyordu. Çocuğun gözleri yeşilin en güzel tonu, saçları kumralın en güzel tonu, vücudu taş resmen taş..