Egoist Bir Kolpa

Başlangıcım.

Hergün yeni umutlarla uyanıp belkide bin türlü hayal kırıklıklarıyla yeni bir güne uyanabilmek için gözlerimizi kapatıyoruz. Hergün bu olay tekrarlanıp duruyor. Peki değişen ne? Koca bir hiç. Mutlu olmayı belki çok fazla hakediyoruz fakat mutlu olmak kalbi kırık incinmiş insanlar için çok zor. Hayatımızın öyle noktaları oluyor ki tam herşey düzeldi derken yeniden başa sarıyoruz hayatımın tam o noktasındayım. Yani bilmiyorum aşaması.  Nasıl mutlu olurum? Mutluluğu birçok kişi gibi aşkta aramak ne kadar doğrudur?  Hayat mı gerçekten zor biz mi gerçekten hiç zorluk görmedik?  Binlerce soru arasında boğuluyorum. Ama tek olmadığımı biliyorum. Benim gibi gökyüzüne bakan binlerce insanın olduğunu hayal kırıklıklarını belli etmeden yaşayan insanların bulunduğunu biliyorum yeni bir yıla başlıyoruz yeni yılın ilk sabahı ilk akşam üstü.Olabildiğince mutlu olacağım eskilere takılı kalmadan yepyeni umutlarımla gözlerimi kapatıyorum ve hayallerim kırıldıkça ben daha yenilerini kurucam. Olana kadar yada kaybedene kadar..Yeni bir şehir yeni insanlar ve bambaşka karakterler eskileri unutup artık kendim olabiliceğim hayatım yarından itibaren ellerimde. Ben Akasya Göktuğ...