The Promise (COMPLETED)(EDITING)

CHAPTER 8

"Pamella, may naghahanap sa'yo." Nag-angat ng ulo si Paige sa tawag na iyon ng isa sakanyang mga kamag-aral.Nakatulog pala siya.Nasa labas ang iba niyang kaklase dahil wala ang kanilang guro sa subject na iyon.

Nakita niya sa bungad ng pinto ang bulto ni Aidan.Napatayo siya.Inayos ang bahagyang nagulong buhok bago lumapit dito.

"Ano'ng ginagawa mo dito?"

"Hindi na papasok si Ethan.He decided to continue his studies next year."

Parang nanlambot ang tuhod niya sa binalita nito.

"Napansin kong wala kayong teacher.Do you want to eat with me?"

"Ako ba ang dahilan bakit siya huminto?" sa halip ay tanong niya.

"Dati na siyang tamad mag-aral.Hindi na iyon kataka-taka."

Tumingin siya sa kisame.Baka mamaya'y ipahiya siya ng mga mata.

Naramdaman niya nang hawakan nito ang kamay sa bandang pulso.

"Don't stress yourself with him.Let's go.Ililibre kita." nagpaanod siya sa hila nito.

"Girlfriend mo Aidan?" tanong ng lalaking huminto sa mesang kinaroroonan nila.Nabitin ang muling pagkagat ni Paige sa sandwhich na nilibre ni Aidan.

"Yes.She's Pamella Ivy." kampanteng sagot nito na pinagpatuloy ang pagkain sa porridge.

She was immune to be introduce by her nickname.Kaya hindi siya aware na buong pangalan niya ang sasabihin nito.

Panandalian itong naparalisa.Ilang segundo din bago nito nagawang iabot sakanya ang kamay.

"H-hello.I'm Lauro, but people who’s close with me like you’re boyfriend called me Lau, Aidan's one and only bestfriend." tumayo siya upang tanggapin ang kamay nitong inilahad sakanya. "Pardon if I look so stupid right now.I just don’t expect na kinagat niya ang biro ko.”

Nagsalubong ang kilay niya sa hindi malinaw na sinabi nito.

“Sa tuwing may kasama siyang babae lagi kong tinatanong kung girlfriend niya ba ‘yon.But he always denied it.Pero ngayon…..”

“M-my hand.” Paalala niya dahil sa paghigpit ng hawak nito.Agad naman nito iyong binitawan.

“I-I’m sorry.” Alanganin itong ngumiti.Inalok niya itong maupo sa kaharap na upuan bago siya muling naupo.

Nailang ito nang paraanan ni Aidan ng masakit na tingin.Agad nilipat ang tingin sakanya.

"By the way, how old are you?"

"Eighteen."

"Apat na taon pala ang tanda sa'yo ni Aidan.He's  twenty two.Don't you know that? Mukha ba siyang mas gurang pa do'n?" now he seemed a jolly guy.

Hindi niya nilagyan ng tunog ang pagtawa.Baka tuluyang magliyab ang katabi niya.

"Umalis ka na Lauro.You’re interrupting us." reklamo ni Aidan.

Napangisi ito na parang sanay na sa ganoong ugali ni Aidan. "Paano ba naman kasi inilihim mo sa’kin na may girlfriend ka na.Parang hindi naman tayo magkaibigan niyan.”

“Nagtataka ka pa ngayon kung bakit hindi ko sinabi sa’yo?” he raised his eyebrows. “Look how annoying are you right now? As what I expected.” he grunted.

The guy’s brows knitted together. “I don’t know why our friendship last this long.Obviously we have different manners.Don’t sweat it, sanay na ako sa’yo.We’ll remain best of friends Aidan.” He rose. “Alagaan mo ‘yang kuya mo Pamella.He’s fractious.” patuloy ang pang-aaliw sa boses nito.