Bölüm10:Sen Benim Kalbimi Param Parça Ettin... :(

74 11 7
                                    

Sizi seviyorum
iyi okumalar...

Kendi mi toparlayıp tuvaletten çıktığım da, karşım da Berk duruyordu, onu aldırmadan hızlıca yanından geçtim ve koşarak taksiye binip gözden kayboldum...

Sabah olmuştu, güneş pencereden benimle konuşur gibi "Hira! Kalk hadi pencereni aç ben de seni aydınlatayım" dercesine parlıyordu. Ardından içeri Deniz girdi ve üstüme atlayarak "hadi Hira kalk artık ama, kalkta kahvaltı yapalım üzme bu kadar kendini" dedi. Bn onu hiç dinlemedim ve şöyle cevap verdim "Deniz kuzum gidermisin. Biraz yanlız kalmaya ihtiyacım var lütfen!"
Deniz"peki sen bilirsin Hira'cığm." diyerek odamdan çıktı. Çok üzülmüştüm ve çok kırılmıştım, artık bu kalp yeniden birleşir mi? bilmiyordum. Telefonum çalmaya başladı, kim arıyor diye telefonu kendime doru çektim ve baktım ki beni arayan, Berk'ti telefonumu hemen meşgule aldım çünkü onunla konuşmak istemiyordum...
Öylen olmuştu ben yataktan kalkmayı düşünmüyordum, ki içeri Ebrar, Deniz, Ateş ve Kaan girdiler. Hepsi aynı ağızdan "Hiraaaa!!! Biz dışarı çıkıcaz sende gelmek istermisin?" dediler, bnde "tamam olur geliyim hem kafamı dağıtmış olurum" dedim. Onlar odalarına hazırlanmaya gittiklerinde bnde hmn mutfağa koştum, biraz atıştırdıktan sonra yukarı çıkıp hazırlandım. Hemen aşşağıya indim, ardımdan diyerleride indi sonra hep birlikte arabaya binip nula parka gittik. Nula parka gelmiştik, Deniz ve Kaan vakit kaybetmeden herkeze 10 bilet aldılar, ilk olarak gondola binmek için sıraya girdik, biraz bekledikten sonra sıra bize geldi biz hep birlikte en arkaya bindik, emliyet yd güvenlik önlemlerini tamamladıktan sonra gondol hareket etmeye başladı, biz her gondol yukarı hareket ettiğinde ellerimizi bırakıp "daha yükseye" diye bağrıyorduk. Ben eylenirken Berk'i unutmuştum ve bu bana iyi gelmişti. II. hedefimiz kamıkazeydi ve onada binmiştik, başımız dönerbi şekilde inmiştik, yorulduğumuz için oradaki cafeye oturup, Latte içtik ardından kalan biletleri harcamak için diğer eylenceli makinelere bindik. Ben çok eylenmiştim ve Ebrar'larda öyleydi. Hep birlikte eve gitmek için nula parktan çıkıyorduk ki, uzun zamandır görmediğim arkadaşımı görmüştüm, hemen yanına doğru koşup "Mehraba Nehir beni hatırladın mı? Paris'ten Hira" dedim. O biraz düşünüp beni inceledikten sonra "Aaaa! Evet hatırladım" diyerek bana kocaman sarıldı bende ona, bn onu gördüğüme çok mutlu olmuştum onunda mutlu olduğunu hissederek ona"Nehir! Birlikte kahve içelim mi nedersin? "dedim. O da" elbette çok iyi olur" diyerek cafeye doğru ilerledik. Arkamdan Deniz seslenerek "biz gidiyoruz sen gelirsin" dedi. Bende "tamam" diyerek Nehirle ilerledik, cafeye gelmiştik hemen oturup kahvelerimizi içip dertleştik, ardından telefonum çaldı, beni arayan Berk'ti duymamazlıktan gelip telefonumu meşgule aldım, ve Nehir "kimdi o cnm neden bakmadın?" dedi. Bende "boş ver cnm önemli biri deyildi zaten" diyerek konuşmama devam ettim...

Sizi çok seviyorum... Voteleyip yorumlamayı unutmayın sizin yorum ve voteleriniz benim için çok drğerli ve önemlidir lütfen... ❤❤❤

Ybde görüşmek üzere... Saygılarımla❤❤❤

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 02, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kalbimin Anaktarı... Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin