Κάποιος να την προσέχει..

κεφάλαιο 6

ΤΖΟΡΤΖΙΝΑ

Όταν τελείωσα το τηλεφώνημα, βγήκα από το γραφείο και πέτυχα τον Μπάμπη και την Έλσα να μιλάνε ψιθυριστά. Εμένα δεν μου το έβγαζε κανένας από το μυαλό ότι κάτι έπαιζε με αυτούς τους δύο! Άσε που ταιριάζανε κι'όλας! Ο Μπάμπης δεν ήταν άσχημος άντρας, ήταν ψηλός, γεροδεμένος με δύο ζεστά καστανά μάτια. Είχε λίγα κιλάκια παραπάνω αλλά του πηγαίνανε πολύ. Όσοι δεν τον ξέρανε ή σε όσους είχε δείξει το άγριο πρόσωπο του, τον φοβόντουσαν... σε εμάς όμως έδειχνε τον καλύτερο του εαυτό. Για εμένα και την Έλσα ήταν κάτι σαν μεγάλος μας αδερφός, ένας γλυκός γίγαντας που μπορούσε να σε λιώσει ή να σε χαϊδέψει ανάλογα με την συμπεριφορά σου! Τους πλησίασα και έκατσα στο μπαρ..

«Αν δεν σας ήξερα... θα έλεγα ότι κάτι παίζει με εσάς τους δύο!!» η Έλσα μου πέταξε ένα ποτηρόπανο

«Σταμάτα να λες βλακείες! Ο Μπάμπης είναι το αφεντικό μου!»

«Μπάμπη ακούς τι λέει; Δηλαδή τι; Δεν μπορείς να έχεις σχέσεις με το αφεντικό σου;»

«Εγώ πάω μέσα να κάνω κάτι τηλέφωνα..» μας λέει ο Μπάμπης και εξαφανίζεται

«Μικρή θα σε κρεμάσω!» κοιτάει προς το γραφείο «Τι κάθεσαι και λες;»

«Πες μου ότι δεν τρέχει τίποτα μεταξύ σας και θα σκάσω!»

«Κάτι παίζει αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα..» σηκώνομαι όρθια και χειροκροτώ

«Τέλεια!! Ταιριάζετε τόσο πολύ!» σκέφτομαι λίγο «Πρέπει να βρω σπίτι και να σου αδειάσω τη γωνιά!»

«Μη λες βλακείες, μπορείς να μείνεις όσο θέλεις!»

«Ρε Έλσα, το σκέφτομαι εδώ και μήνες να βρω κάτι δικό μου και νομίζω ότι κακώς δεν το έκανα τόσο καιρό... θέλω να μείνω μόνη μου, ίσως σε μια λίγο πιο ήσυχη περιοχή..»

«Με την συγκάτοικο σου μίλησες;»

«Ναι, θα μείνει σε έναν φίλο μας προσωρινά... ξέρεις, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού λένε!»

«Καλά, θα βρούμε κάτι. Θα ρωτήσουμε και κανέναν γνωστό και κάτι θα βρεθεί!» ο Μπάμπης έρχεται προς το μέρος μας,

«Ποιον γνωστό θα ρωτήσετε και τι θα βρεθεί;»

«Η Τζορτζίνα αποφάσισε να βρει σπίτι μόνη της.» πίνει λίγο από τον καφέ του και βγάζει από την τσέπη του μια κάρτα, μου την δίνει.