Don't Give Up Just Yet

10. Fred Whales

Lara pov

Ik zit weer achter mijn bureau. Het bezoek uur was net voorbij. Ik heb mijn oortjes in en op youtube klik ik random filmpjes aan. Dat doe ik vaker. Soms kom je bij liedjes waarvan je denkt, ik snap dat ik nog nooit van dit liedje gehoord heb. En soms denk je van, ik moet toch nog wat vaker naar de radio luisteren want deze heb ik nog nooit gehoord. Daardoor ben ik ook bij 'Wings' van 'Little Mix' gekomen. Ik had er nog nooit van gehoord maar het was wel een leuk liedje. Ik klik op 'MainStreet - Despicable Me.' Ik heb dus echt niets met MainStreet maar ik laat het wel opstaan. Ik kijk naar de boom in onze tuin en luister naar het liedje.

'.. Ik hoef even niemand te zien. Despiclable Me.' Toen was het afgeloopt. Niet slecht eigenlijk. Ik klik op opnieuw. Zo'n liedje had ik nu echt nodig. Niet zo'n treurig liedje. Of lovesong. Gewoon een liedje die eigenlijk nergens op slaat. Of tenminste weet ik niet waar die op slaat.

Ik weet dat Stephano beter wordt. Daar vertrouw ik op. Maar ik ben bang voor wat er verder gaat gebeuren. Waneer deze mistery dude weer toeslaat. Ik weet zeker dat hij tot het uiterste gaat. En als dat zo is dan overleven wij, Stephano en ik, het niet. Een bekende stem haalt me uit mijn gedachten.

"He Laar. Er is een pakketje voor je." Zegt mijn moeder.

Het is een best grote doos. Ik heb toch niets besteld of wel? Misschien een t-shirt met een 'Brofist' erop. Of een t-shirt met Carter Reynolds en Matthew Espinosa. Mijn vriendinnen en ik geven elkaar weleens een cadeautje met iets dat je leuk vindt erop.

Ik maak het snel open. Ik pak een schaar en haal hem door de plakband. Er zit allemaal confetie in volgens mij. Ja dit is confetie. Vaag. Ik haal alles eruit. Wow mijn kamer ziet er nu echt prachtig uit. Het is best grappig om het omhoog te gooien. Ja I know droog. Als de doos leeg is vindt ik het nog vager. Wie stuurt me een doos met confetie? Die begrijp ik niet. Ik denk niet dat een van mijn vriendinnen dat zou hebben gedaan. Ik denk dat ik dat zelf eerder zou hebben bedacht. Ik bedenk altijd zo'n droge dingen waarvan je denkt. Waarom? Ik kijk mijn kamer rond. Dan zie ik ineens een blaadje liggen. Het is weer zo'n blauw blaadje wat in de boeken in het vakantiehuisje zat.

'Waarom heb je mijn schrift meegenomen? Ik moest er nog wat bij schrijven! Niet cool! Ik dacht dat je het wel zou laten liggen als je het überhaupt zou vinden. Wil je er wat voor me bijschrijven? Je moet het volgende even opschrijven.

'Ik ben vandaag naar Luke geweest in de gevangenis. Het is raar maar hij ziet er beter uit. Hij zegt dat hij het licht heeft gezien en niet meer wilt denken aan wat hij vroeger had gedaan. Hij zei dat ik ook moest stoppen. Dat het beter zou zijn en ik nog eens moest checken of alle sporen waren uitgewist. Ik ga dit niet laten rusten. Ik heb alles geleerd wat ik moet weten. Je hebt pech als je mij tegenkomt. Ik hoef heus niet te checken of alles is uitgewist. Ik doe mijn werk goed genoeg. En ik ga dit meisje vinden. En helemaal kapot maken. Als zij er niet was dan was Luke ook niet van gedachten veranderd. Ik snap niet waarom hij is veranderd want niemand komt hem opzoeken. Ik begrijp het niet. Maar ok. Ik ga hem nog een keer proberen over te halen anders dan doe ik het wel alleen.'

Als je dat even wil opschrijven zou dat fijn zijn.'

Dus hij is naar de gevangenis geweest? Dan moet ik weten welke. Dan kan ik vragen wie hij was. Ik pak het schrift en begin te schrijven.

'Ik heb het schrift nu in mijn eigen handen. En deze mistery dude krijgt hem niet meer terug. Totdat hij is opgepakt hou ik het schrift. Daarna gooi ik het weg. Wat hij gedaan heeft met vele meisjes en Stephano kan gewoon niet. Ik moet er een eind aan maken. En dat is precies wat ik ga doen.

Ik heb vandaag een pakketje van hem gekregen. Er zat confetie in en een blauw blaadje. Net zoals in de boeken in het vakantiehuisje. Zo'n blauwe blaadjes. Waarom blauw? Ik heb geen idee. Op het blaadje stond dit..'