Afl. 3.8 ''Ontspanning''

463 30 2
                                    

Later die avond...

Eva pov

'Wolfs, je zei toch dat je geschreeuw hoorde in het huisje?' vraag ik als ik op het bed in de woonkamer ga zitten. 'Ja,' antwoord Wolfs. 'Klonk het als een meisje?' vraag ik. 'Waarom wil je dit allemaal zo graag weten?' vraagt Wolfs als hij naast mij gaat zitten. 'Gewoon,' zeg ik. Wolfs glimlacht. 'Ontspannen, Eva, dat moet je hier,' zegt Wolfs en hij geeft mij een kus op mijn wang. We gaan die avond vroeg naar bed, maar blijven nog even kletsen in bed. 'Wat gaan we morgen doen?' vraag ik. 'We gaan kanoën op de rivier naar een groot meer met een klein eilandje. Op dat eilandje gaan we picknicken,' verteld Wolfs. Ik glimlach. Lekker romantisch, als er tenminste geen mensen op dat eilandje zijn. 'Zijn er mensen op dat eilandje?' vraag ik zacht. 'Ik zou het niet weten,' antwoord Wolfs, 'maar we kunnen beter gaan slapen.' Ik knik instemmend en doe de lampen uit en sluit mijn ogen. Een paar minuten later voel ik Wolfs hand op mijn buik. Opeens hoor ik een schreeuw. Ik open mijn ogen, nog een schreeuw. 'Wolfs?!' roep ik angstig. Wolfs kijkt mij aan. 'Eef, wat is er?' vraagt hij geschrokken. Dan klinkt er nog een schreeuw gevolgd door een wegrijdende auto.


Flikken Maastricht seizoen 11 #wattys2016Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu