"Mine"

2

Snow pov.

Het is nu pauze en ik en Rebecca zitten aan een tafel in de kantine. In de verte zie ik mijn zussen aankomen. Winter studeerd dit jaar af, ze zit in de 6e. Summer zit in de 5e en ik in de 4e. Ik heb een jaar over geslagen (groep 2. Lol.) en Sky zit in de eerste.

"Hey Snow." zeggen ze alledrie en komen aan het tafeltje zitten. "Heya. Rebecca, dit zijn mijn zussen, Winter, Summer en Sky." zeg ik als ik ze een voor een aanwijs. Ze zeggen hoi tegen Rebecca en beginnen dan te eten. Ik sniffel in de lucht. Een klein glimlachje komt op mijn gezicht. "Rebecca ben je een weerwolf?!" zeg ik heel hoog en meisjesachtig.

"W-wat n-nee!" antwoord ze stotterend. "Geen zorgen meid, wij zijn ook weerwolven. Nouja behalve Sky. Die is nog geen 16." zegt Summer. "Hey! Ik ben al bijna 16. Nog 4 jaar." zegt Sky verontwaardigd.

"En vergeet niet dat dit een all werewolf school is." antwoord ik lachend. Ze zucht diep. "Dat vergeet ik elke keer weer."

Na een tijdje zeg ik dat ik even mijn boeken ga omwisselen en loop richting mijn kluisje. Ik loop de gangen in en een geweldige geur dringt mijn neus binnen. Het ruikt naar lavendel en rozen, mijn lievelingsgeuren. Mijn wolf wordt gek van binnen. Ik draai me om en zie een knappe jongen mijn kant op kijken.

'Mate! mate!'

"Mate! VAN MIJ!" roept de jongen en rend op me af. Ik ren ook naar hem en spring in zijn armen. Ik sla mijn benen om hem heen en begraaf mijn gezicht in zijn nek. Hij ondersteund me bij mijn rug en knuffelt me stevig terwijl hij ook zijn gezicht in mijn nek begraafd. Duizende schokjes gaan door mijn lichaam. Hij houdt me steviger tegen zich aan, wat ik alles behalve erg vindt. Langzaam laten we elkaar los en sta ik weer op mijn benen. Zijn ogen hebben een gele gloed, en ik voel dat mijn ogen ook gelig zijn. Heaven wil het van me over nemen maar ik probeer haar rustig te houden.

"Hey, ik heet Ryan." zegt hij met een liefdevolle glimlach. "Ik heet Snow." glimlach ik ook. Hij kijkt me aan en zijn ogen lijken geler dan net. Zijn wolf is het van hem aan het overnemen. Ik moet een grinnik onderdrukken. Opeens drukt hij zijn lippen tegen die van mij, ik aarzel niet en kus hem terug. Zijn armen vinden zich een weg om me heen en met mijn handen hou ik zijn gezicht vast. Onze lippen bewegen samen tegen elkaar. Mijn hele lichaam begint te tintelen onder zijn aanraking, vele male meer omdat zijn lippen tegen de mijne zitten geplakt. Dit is het beste gevoel ooit. Ik weet niet wie van ons terugtrekt maarwanneer het gebeurt open ik langzaan mijn ogen en zie dat de zijne nog gesloten zijn. Langzaam opent hij ze en ik kijk hem met een glimlach aan. De bel gaat.

'Rot bel! Ik wil bij mijn mate blijven!'

'Ik ook Heaven, maar we moeten echt naar de les.'

"Ik moet denk ik maar naar de les." zeg ik en mijn glimlach verdwijnt langzaam. Hij geeft me nog een klein kusje op mijn mond. "Ik zie je later prinses." ik voel gewoon dat mijn wangen gloeiend rood zijn en loop dan ook snel weg.

'Wat doe je nou! Je liep weg van onze mate.'

'Voor als je het niet zag. Ik was zo rood als een tomaat.'

'Dan nog.. Ik mis hem nu al.'

"Ik ook." zucht ik. Doordat ik net mijn Mate tegen kwam ben ik helemaal vergeten om mijn boeken om te wisselen dus doe ik dat nog snel. Als ik alles heb omgewisseld loop ik snel naar het goede lokaal. Ik gooi de deur open en alle ogen zijn op mij gericht. "Wat?!" meteen kijken ze weg. Alleen zie ik Ryan naar me blijven kijken waardoor ik naar hem glimlach.

"Mevrouw White, waar bleef u?" vraagt de leraar chagerijnig. "Oh ik was kerstmis vieren, kon de kalkoen niet koud laten worden he." zeg ik sarcastisch. De klas moet luid grinikken maar de leraar ziet er blijkbaar de lol niet van in. "Weer zo'n mooi voorbeeld van verpeste jeugd." ik zag Ryan al boos kijken. Ik gromde luid naar de leraar. En ik denk dat mijn ogen rood werden want hij keek me bang aan. Ik hoorde zijn hart tekeer gaan. "G-gaat u maar zitten naast Rebecca." ik kreeg een zelfvoldane grijns op mijn gezicht en liep naar Rebecca. Toen ik Ryan aankeek had hij een trotse blik, die me meteen liet glimlachen. Ik plofte neer op de stoel en pakte mijn spullen. Rebecca tikte me aan. "Hoe deed je dat?" ik haal kort mijn schouders op. "Alfabloed i guess."

"Welke pack zit je? En waarom keek Ryan zo naar je? Hij heeft nog nooit zo naar iemand gekeken en ik weet het ik zit in zn pack. Hij zoekt al heel lang naar zijn mate en- oh my god. Is dit wat ik denk dat het is?" ik sloeg mijn hand voor haar mond want ze begon steeds harder te praten.

"Shht. Ja Ryan is mijn mate. En mijn zus is alfa." zeg ik. Ik ontweek expres de vraag van in welke pack ik zit. Ze komen er vanzelf wel achter.

"Heb je vanavond zin om mee naar een feestje te gaan? Het is voor alle vierdejaars en het is bij Jackson's huis." ik knik. "Lijkt me leuk. Sms me later maar het adres." ik pakte een papiertje en schreef mijn nummer erop.