Wrong Love

Last Part

After a month of having the same feeling towards Rj. I realized that its non-sense after all.

Hindi sapat yung mga moment na nalikom ko kasama sya. Hindi sapat yung mga pagkakataon na nagkaroon kame para palitan at bitawan ko kung anong meron kame ni Seb. May masaya syang pamilya at hindi ko man alam kung anong naidulot ko sa buhay nya. At kung anong naidulot kong pagbabago sa nararandaman nya, kung meron man. Sapat na yon para sa isang magandang alaala.

Hindi kame para sa isa't isa. Yun yung katotohanang matagal kong itinanggi sa sarili ko. Masakit kase eh. Hindi man tayo nagkausap. Hindi ko man nalaman kung kilala mo din ba ako sa pangalan. Hindi ko man alam kung naging parte ko ng isipan mo, gaya ng naidulot mo sa isipan ko.

Masaya ako. Masaya akong naging parte ka ng kalandian ko. At masaya akong kahit papaano alam mong nag exist ako.

The moment Seb kiss me in my forehead during a "peace sign" in a mass. Its not his usual gesture. It made me realized na sino ako para saktan ang taong to? Ang taong walang ginawa kundi ang mahalin ako. Ang taong ni minsan hindi ako pinabayaan. Ang taong binuhos lahat ng oras para lang makasama ko. Yung taong binuhos lahat ng effort para mapasaya ko.

Sya yung taong kumumpleto ng buhay ko nung di pa kita nakikilala. Sino ako para bitawan at saktan sya dahil lang sa nakilala kita?

Masaya kong nakilala kita. Not knowing kung kilala mo din ba ako? Oh curious ka din ba sa pagkatao ko. O tinry mo lang ba na hanapin yung facebook profile ko gaya ng ginawa ko sayo? Alam mo man lang ba yung pangalan mo? Bukang bibig mo din ba ako sa mga katrabaho mo?

Wag mo nang sagutin. Kase pagkatapos nito. Tinatapos ko na lahat ng kalandian na naidulot mo sa buhay ko.

I made a wrong move for searching your whereabouts. It cause me a wrong heartache, as if i was supposed to feel it. But I could still feel it, because I chose to be in this wrong Love.

A wrong love that actually doesn't supposed to exist. I thank God, I give up from dreaming of you.

- Its me, Lee ☺