En son bu kelimeler çıkmıştı Dilara'nın ağzından. Girdiği o amaliyattan bir daha çıkamamıştı. Canımdan kopan bir parçaydı. Dayanılacak acı değildi. Ben onun kardeşiydim. Daha önce bahsettiği Melek'tim ben. 10 yıl bitmiş miydi yani? Gitti mi Dilara? Hiç gitmem demişti gitti mi? Nerdeydi şimdi o canından çok sevdiği, ölümü bile göze aldığı çocuk? Sadece 3 gün üzülmüş sonra sevdiğinin kollarında çoktan unutmuştu Dilara'nın ölümünü. İşte ben o gün anlamıştım kimseyi uğruna ölecek kadar sevmemeliydi insan. Dilara'nın mutlu sonla bitirmek istediği bu kitabı, ben ağlayarak mutsuz sonla bitiriyorum. Seni asla unutmayacağım kardeşim.01.27.2016:(:(:(:(
