neşli bir sonbahar günüydü.istanbul'un dar sokaklarından birinde, küçük bir kedi hem uyukluyor hem gunesleniyordu.Simsiyah bir kediydi bu ; ancak, ıki cocuk yumruğu buyuklugundeydi.siyah kedi, fistik yeşili gözlerini açarak sokağın ıki yanına bakındı.Şu yaramaz kiz kardeşi de nereye kaybolmuştu acaba?
Sokak boştu.Kedi yine gözlerini yumdu.Uzaktan bir araba sesi duyunca tekrar gözlerini açtı.Bir okul servisi yaklasti...yaklasti...
Servis önünden geçerken siyah kedi,yüzünü cama dönmüş üzgün bir kiz çocuğu gördü.kiz çocuğu ve kedi göz göze geldiler.
Nisan, hiç bu kadar mutsuz olmadığını düşünüyordu.Ikinci sınıfa başlamıştı.Tasındıkları icin okul değiştirmek zorunda kalmıştı.Sınıfındaki bütün çocukların kendi arkadaşları vardi, ama Nisan yalnızdı.
Öğretmeni:
-Dersi dinle kızım, diye azarlamisti onu.Sınıfındaki Korkut adlı cocuk saçını çekmişti.Sıra arkadaşı İlke ders aralarında kiz arkadaşlarının yanına gidip oynuyordu. Oglanlardan biri sınıftaki herkese doğum gunu davetiyesi dağıtmıştı fakat Nisan'a vermemişti.Servisteki Hasan da yol boyunca kafasına kâğıt parçaları atmıştı.Nisan'in gözleri dolu dolu oldu.Bir an önce odasına kapanmak istiyordu.Servis hostesi Sevgi abla:
-Sizin sokağa geldik haydi toplan tatlım, dedi.Nisan kaslarını çatarak çantasını kucakladı.Acaba bir daha mutlu hissdebilecek miydi kendini? Acaba bir daha arkadaşları olacak miydi? Acaba...
Işte tam o sırada kaldırımda oturan kedi yavrusu gözüne ilişti.Servis aracı önünden geçerken kediyi gozleriyle izledi.Kedi de ona bakıyordu.
Sevgi abla:
-Dur tatlım! Elimi tut önce ben ineyim, dedi.Nisan kulak asmadi.Zar zor elini yakalamış olan Sevgi ablayı çekiştire çekiştire sokağın aşağısında gördüğü kedi yavrusuna doğru sürüklemeye başladı:
-Bir dakika tatlım sizin ev bu tarafta Nisan..Nisan bekle... dedi.
Nisan çoktan kedi yavrusunun yanına varmıştı bile.Kedi başını kaldırıp Nisan'a baktı."Miiii!" dedi incecik bir sesle.Simsiyah bir yavruydu bu.Gövdesinde tek bir beyaz tüy bile görünmüyordu.Yün yumağı gibi toparlacikti.
Nisan merakla bakarken simsiyah yumağın içinde ıki yesil göz açıldı ve Nisan'a dikildi.
-Miiii, dedi yumak.
-Hiiii, dedi Nisan.Ne tatli bir kedi yavrusu.
Tüy yumağının arkasından Nisan'in ıki karısı kadar uzun firca gibi bir kuyruk çıktı ve yerde yılan gibi kivrilmaya basladi. "Miiii" dedi yavru yine.Nisan:
-Ne kadar uzun kuyruğun var senin, dedi.
Nisan kedinin önünde comeldi.Kedi fistik yeşili gözlerini kocaman açarak ona baktı.Nisan'in kediye hemen kanı ısındı.Onu kucağına alıp okşamak istedi.Tam elini kedi yavrusuna uzatırken, Sevgi abla onu geri çekti:
- sokaktaki kedi yavruları ile oynanmaz ki hastalık taşıyor olabilirler .Hem annem kızmaz mı?
Servis aracının kornasi ottu.Nisan yine kulak asmadi.Comeldigi yerde ne yapabileceğini düşünüyordu.Kedi yavrusunu bırakıp gitmek içinden gelmiyordu.Sevgi abla yine elini çekti bir şeyler söyleyip duruyordu.Oysa Nisan'in aklı başka yerlerdeydi.Ya yavrusunun annesi yoksa.Ya sokakta yapayalnız yaşıyorsa! Yağmur yağarsa nereye siginacakti?
Bu arada kesin kuyruguyla oynayıp onu yakalamaya çalışıyordu.Nisan gülümseyerek izledi onun oyununu:
-Seni şaşkın!
-Miiii.
-Kuyruk mu yakalamak istiyorsun? Al sana kuyruk o zaman.
Nisan kuyruğu nazikçe yakaladı ve ucunu kedinin burnuna uzattı.Elindeki kuyruğun ucu solucan gibi kivriliyordu. Kedi kulaklarını öne devirmiş tam bir avcı gibi kendi kuyrugunun ucunu izliyordu.Patilerinden birini kaldırıp kuyruğunu tokatlamaya başladığı anda nisan kararını verdi:
-Annem bu kediden hoslanmayacak.Ama senin gibi minik kara böceği de sokakta bırakamam.Nisan sırt çantasını indirdi ve fermuarını açtı.sevgi abla:
-Ne yapıyorsun annen izin vermez buna...Bana da kizabilir.haydi kalk eve gidelim.
Servis aracının kornasi bu kez ıki kere ve uzun uzun ottu.Nisan:
-Çantama girer misin, dedi .Böylece seni eve goturebilirim.
Kedi önce nisana sonrada fermuari açık çantaya baktı.Tam nisan bir kediyle konusmanin nekadar saçma olduğunu düşünürken kedi hop diye çantaya atlayiverdi.Nisan in ağzı açık kaldı.Kedi söylediklerini gerçekten anlamış miydi? Kedi:
-Miiii.dedi ve nisan onun gitmiyor muyuz? Demeye çalıştığını düşündü.Sevgi abla:
-Kediyi eve götürmek...
Diye söylenirken Nisan cantasinin fermuarını kapatıp fırladi.Çantanın saplarini omuzlarına geçirdi ve Sevgi ablaya döndü.:
-Benim annem kedi sever, dedi ve meydan okurcasına"hem ben istersem babam herşeyi alır ama sakin söyleme."
Diye tembihledi.ben anneme nasıl aciklayacagimi bilirim.
Eh, bu pek doğru olmasa da Nisan Sevgi ablanin kediden söz etmemesi icin başka bahane bulamamıştı.
~kitap alintidir.devamı gelecek.
