Kasım Yorgunu

♡1.BÖLÜM♡

Her aşk hikayesinin başladığı gibi başlamayacağım. Hani derler ya işte kütüphanede karşılaştık çarpıştık falan. Benim çocukluk aşkım aslında. Şu anda 22 yaşındayım. O şimdi evli. Nasıl zor değil mi? Aslında 16 yaşlarında çıkıyorduk. Zaten başta söylediği gibi bir serseriydim . 18 Aralık 2014 ara sokakta oturuyorduk. Bu sokak benim evim.Burada bir çok anım var.Belki bir ailem yok ama bir kardeşim var.O bana hiçbir zaman yalan söylemez , beni yarı yolda bırakmaz dediğim bir kardeşim.Bu sokakta çok fazla anım oldu.Küçükken beni annem ve babam öldüğü için Çocuk Esirgeme Yurduna attılar beni akrabalarım. O günden sonra hala , teyze,amca demedim. Sonra oradan kaçıp buraya geldim. Yandaki kulübede oturan Sezer ağabey beni gece vakti durakta buldu. Sonra bana senin annen baban yok mu? diye sordu. Bende ona benim annem babam yok dedim. Çok üzüldü halime beni evine götürdü.Sezer ağabey yalnız ve çok iyi bir insan. Onun babam olması için nelerimi vermezdim, gerçi bir şeyimde yok ama. Eve geldiğimde onu çok kötü biri zannetmiştim. Onunla hiç konuşmadım. Aynı masada oturuyorduk. Önüme bir tabak çorba koydu.Ve yanıma oturdu. Ve bana kendinden bahsetmeye başladı. Sanırsam yani hatırladığıma göre beni yanına aldığında 6 yaşındaydım o gün bugündür bana bakıyor. Sezer ağabey 40 yaşında eşinden ayrılmış O gün bugündür yalnız ve benim ona arkadaş olacağımı düşünüp beni evine aldı.Bir oğlu varmış fakat onun suratını bile görmek istemiyormuş. Deyince sessiz ve usulca çorbamı içerken birden ''Gerçekten çok salakmış dedim. '' Sezer ağabey bana neden diye sordu bende ona annesi ve babası yaşıyor ve o babasının suratını bile görmek istemiyor. Ben şu anda babamın suratını görüp ona sarılıp kokusunu almak için canımı bile verirdim. Dedim. Ve oda herkes senin gibi olamıyor kimse anne ve babasının kıymetini bilmiyor sonra ölünce iki ağıt hayat bu işte. Dedi .Sezer ağabey bir şair çok güzel eserleri var. Gece o eserlere bir göz atıp uyuduktan sonra yatağa gittim. Ve o gün ilk defa başımı sıcacık bir yere sokup rahat bir uyku çekecektim. Ve her uyuduğumda olduğu gibi anne ve babamı düşündüm onları kafamda hayal etmeye çalıştım.Ve uyudum.Sabah kalktığımda kendimi çok iyi hissediyordum ve o gün annem ve babamın ölüm günüydü. Ve Sezer abiye bundan bahsettim ve bana hemen onların mezarına gidelim. Ve onlar için yemek yaptıralım ve yoksullara dağıtalım. Dedi ilk önce kahvaltıyı yapıp çıktık ilk önce üstüme başıma bir şeyler aldı Sezer ağabey bana. Ardından bir yemek yaptırdık. Ve Gaziantep'deki bütün yoksullara dağıttık. Sonrada onlara bir çiçek yaptırıp annem ve babamın mezarına gittik. Ve bayağı ağladım onlarla konuştum. Ve eve geldik. Düşünün 6 yaşındayım ve tam 6 yıldır anne ve babam yanımda yok. İnanın çok kötü bir şey. Hayat böyle devam etti. Belli bir süreden sonra Sezer Ağabey emekli oldu.