Barriers of LOVE

Prolouge

His Side

"Hindi kita mahal, at mas lalong hindi kita minahal." she said with gritted teeth. Yun na nga yata ang pinakamasakit na mga salitang binitawan nya sa kin. Nag-unahan na sa pag-agos ang mga luha ko. Kalalaki kong tao, iiyak lang nang dahil dito? Pero ang sakit eh. Pero alam ko namang nagbibiro lang sya eh. She's just kidding me. Hinawakan ko siya sa magkabilang pisngi.

"I know youre kidding. Just tell me that youre kidding. Please. I love you." I said as my tears continue to fall. Kinabig nya ang kamay kong nakahawak sa mga pisngi niya. This time, parang nanginginig na ang tuhod ko. Being in this kind of situation really hurts.

"Pwede ba?! Hindi ka ba marunong makinig?! Tanga ka ba?! O nagtatangatangahan lang?! Dont wait for me to get pissed off?! Kasi im sure hindi mo magugustuhan." giit na sabi nya. She turned her back on me and start walking away.

I just cant imagine that this is happening. It really hurts. Lalaki nga ako, ngunit bakit pagdating dito? Ang hina-hina ko?

Bago sya tuluyang umalis, huminto sya saglit.

"One more. Forget about me. Forget about us." And with that she left.

Damn! How can I forget everything about us, when she's all that I need?

Siguro nga were not destined to be together. But call me stupid now. I wont gave up on her, even if she did gave up on me. I Love you Andrea Austin,

See me soon.

-------

Prolouge? Ayy ewan. Enjoyin nyo nalang ang story. Salamat.

Ps: Bago lang po ako nagsusulat ng story. Inspired kasi ako sa mga story na nababasa ko. Salamat sa nagbasa. Sa hindi gusto ang story salamat padin. Mwaa :*

---KylaFranciscoBaluran------