Herkes düğün telaşı içindeydi. Bense televizyonun karşısında ki koltukta telefonumla oynuyordum.
"Kai-ah.. Akşama düğünün var ne bu rahatlık. Kalkıp hazırlansana" bunu diyen annemdi.
"Ah.. anne ben evlenmeyeceğim"
"Kai!! ne demek evlenmeceğim. Babanın neler yapacağını biliyorsundur umarım"
Ah bilmezmiyim. Beni evlatlıktan reddeder ve beni herşeyden alıkoyardı.
Telefonumu arka cebime koyup askılıktan ceketimi aldım. Kapıdan çıkmadan önce annemin "Nereye gidiyorsun?? Akşama geç kalma " demesini duydum ama ben takmadan yürümeye devam ettim.
Dışarıda çok güzel bir hava vardı. Sahile doğru ilerlemeye başladım.
Aklıma bu akşam kendi evimde olacağım geldi. Ama tabi ki en önemli mesele akşam 8 de evleniyordum.
Şuan da herşeyi burada bırakıp başka bir ülkeye gidebilirdim ama yapmacaktım. Kardeşimi bulmam gerekiyordu ve onun yerini de birtek lanet olası babam biliyordu.
* * * *
5 ay önce ben uyurken kardeşimin ağlama sesiyle uyandım. Aşağı indiğimde babamın kardeşimi dövdügünü gördüm. Merdivenlerden koşarak indim ve kardeşimin önüme geçtim ve o anda nayeon'a inecek olan tokat benim yanağıma gelmişti.Babam nayeon'u kolundan tutup odasına götürdü. Bende peşlerinden çıkmıştım. Ben kapıdan onları izlerken babam bir telefon görüşmesi yaptı. O günden sonra ben kardeşimi göremedim, sesini duyamadım.
O gün kendi kendime yemin etmiştim birgün kardeşimi bulacağım ve onu yanıma alacaktım.
Ama ilk önce babamın bana güvenmesi gerekiyordu.
Arkadaşlarrr işte yeni bir hikayeyler karşınızdayım umarm beğenirsiniz...
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum...
:* :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DESTİNY #kaisoo
FanfictionHer insan sevdiği kişiyle,midesinde minik minik kelebeklerin uçmasına sebep olan biriyle evlenmek ister dimi? Ama ben babamın zoruyla biriyle evlenmek zorundayım. Bu evleneceğim kişi kız değil bir erkek...