Seasons Of Love

Coldness of Summer

"I've never seen her smile .. She's just too cold."
––**

"Summer, can I ask you for a—"

"No."

"Please, Summer! Just give me a chance. Isang beses lang, just this once! One date only." Sabi ko sa kanya habang ngising ngisi na nagaantay ng isasagot nya.

"Bingi ka ba? I. Said. No." Sagot pa nitong pinanlalakihan ako ng mga mata at sabay akong nilayasan.

Haay, what could I give just to make her say yes on dating me.

"Dude, know what? Just give the fuck up. Mukha ka ng ewan sa kasusunod sa babaeng yun. I know she's one hell of a hot girl, but — naah. Masyadong cold." Dismayadong sinasabi ng bestfriend ko habang naglalakad kami papuntang block namin, "Mukha ka ng aso sa kakabuntot sa kanya, though I know since we were kids you really looked like a dog."

"Fuck you dude." Sabay binatukan ko sya dahil sa sinabi nya.

"Ew dude, ang bastos mo! Di tayo talo! Kadiri."

Narinig ko pang binulong nya ang huling salita, tss. Napaka gago talaga.

It's been what? 2 years? Mula ng ligawan ko si Summer. She was known for being cold, suplada, at walang pakialam sa paligid. Nakakatawa nga, e. Summer ang pangalan nya pero kilala siya sa pagiging cold. Pero okay lang din, hot naman siya.

Orientation nun para sa freshmen ng univ nung una ko siyang makita. Fair skin, long and straight hair na may pagka auburn ang kulay, slim body but with perfect round boobs and butt, poise like a pro model, yun ang mga una kong napansin sa kanya. Cause she was sitting from afar. At habang tinititigan ko siya lalo ring lumalaki ang mga ngiti ko. Days passed naging kaklase ko siya sa isang minor subject. Magkaiba kami ng course at department. Nang makita kong bakante ang upuan sa kanan niya ay agad na akong umupo sa tabi niya. Dahil bintana na ang nasa kaliwa niya. Iniwan ko ang best friend kong naghahanap ng bakanteng upuan para lang makatabi ang babaeng ito.

"Hi!"

Pero hindi niya ako pinansin. Nakatingin pa rin siya sa labas na para bang ang gandang tanawin ng field ng campus.

"Hi, miss! Ako nga pala si Johan. And you are?"

Hindi pa rin siya lumilingon sakin, parang walang siyang naririnig. Naisip kong baka nakaheadset siya kaya nilakasan ko na lang ang boses ko.

"MISS!! SABI KO AKO PALA SI JOHAN ANONG PANGALAN MO?!"

"HOY ANG INGAY MO!" Sigaw nung barako kong kaklase at nilingon ko ang kaibigan kong mamamatay na sa katatawa dahil sa mukhang masasapak ako sa oras na sumigaw pa ko ulit.

Sa inis ko dahil di niya ako pinapansin, ay hinawi ko ang buhok niya at tatanggalin ko sana ang earphones niya pero pumiglas lang siya at hinawi ang kamay ko. Masama ang tingin niya sakin na para bang isang malaking pagkakamali ng buhay ko na hinawakan ko ang buhok niya.

Pero di ako natinag sa galit niyang mga mata, mas lalo lang akong naakit sa kanya. Ang mala tsokolateng kulay ng mga mata nya, matangos na ilong, manipis at pulang labi, makinis na balat, at ang nakataas niyang isang kilay sa akin. That made me back in reality from daydreaming of her features.

"Oh.. Ahh, H-hi!" Biglang nawala ang sigla ko ng makita ko na siya ng harapan. Mata sa mata. Parang biglang hinigop ang lakas ko habang tintitigan ko siya.

Hindi pa rin nagbabago ang expression niya.

"I am Johan. And I uh, I just want to know you, I-I mean your name. You are?"