FairyTail:Yıkım

Jamie ve yeşil exceed'i!!!???^*^

       Natsu , Happy ve ben yürüyorduk.Natsu acayip acayip konuşuyor ve soğuk espriler yapıyordu.Ama ben yine de gülüyordum.Esprileri ne kadar berbat olsa da.
-AAHH!
-Ne oldu Natsu?dedik Happy ile aynı anda.
-Iıı...bir şey unuttum da...siz beni bekleyin,ben hemen döneceğim.
      Natsu koşarak yanımızdan ayrılırken,Happy de ben de ona arkadan baktık.İkimiz de ne olduğunu bilmiyorduk.
-Ona ne oldu?
-Bilmiyorum...Natsu'nun bana söylememiş olması beni şaşırttı biraz Luşi.
       Ona sıkıca sarıldım.Boğulmuş taklidi yaptı.
-Gelir az so...
       Sözümü tamamlayamadım çünkü çalıların arkasındaki ses dikkatimi dağıtmıştı.Dalların kırılma sesi geldi ve havaya ağır bir manolya kokusu dağıldı.
-Bu ne Luşi?
      Bilmediğimi göstermek için omuz silktim. Temkinli davranarak çalıya yaklaştım.Happy de arkamdan beni izliyordu.Ne vardı orada?
       Kıkırdama sesi.Şaşkınlıkla etrafa bakındım.Yukarıda , ağacın orada bir şey bana bakmıştı ama ben onu görememiştim.Çünkü ben baktığım anda kafasını tekrar çevirmiş ve ağaca dalmıştı.Tekrar kıkırdama sesi geldi.
-Orada ne var Lucy?
-Gidip bakacağım.Sen burada dur!diye onu temkinledim.Bana önce şaşırarak baktı.Sonra şaşkınlığı geçti ve yere oturdu.Beni izlemeye başladı.
-Pekala...Ağaca çıkmaya kaç ASIR oldu?12 yıl...(Tenrou dahil!)Hmm...Nasıl yapıyorduk?
           Elimi ağacın bir dalına koydum.Dal hemen kırıldı.Diğerlerine de sırayla koydum.Birkaç dakika sonra dalların en ALTTA olanına ulaşmış sayılırdım.Kısmen.
-Böyle giderse o her kimse uçar gider Luşi!
-Elimden geleni yapıyorum!
-Görüyoruz Luşi!
-Ölmek mi istiyorsun Happy? ~_~
          Happy ellerini kaldırdı ve kafasına koydu.Hala gizlice bana bakıyordu ve ben bunun farkındaydım.
-İşte şimdi gaza geldim!dedim ve ağaca hızla çıkmaya başladım.
          Çok hızlı çıkmıştım ve ellerim acıyordu.Kıymık batmıştı.
-Bu...acıtıyor!
         Kızı aradım.Ağaçta yoktu.Tam çabamın boşa gittiğini düşünürken kızın kahkahası geri geldi.Be sefer ürkütücü çıkmıştı.
-Ne oluyor?
*Gülme*
-K-Korkutuyorsun!
*Gülme*
-Sen nerde...
-Jamie burada duruyor sarı!
         Arkama baktım.Bir kız çocuğu ve...Kedi? Kalbim sıkıştı.Ne arıyordu bunlar burada?Sanki buraya ait değil gibiydiler.Ayrıca kedi de bir Exceede benziyordu.Frosch gibiydi.Kıyafeti hariç tamamen aynıydı.
-I-Iıı...
-O ne biçim bir cümle sarı?Jamie anlayamadı!
        Juvia'ya benziyordu.Kendine 3.tekil şahısla konuşuyordu.
-Be-benim a-adım LUCY!Sarı değil!dedim hafiften bağırarak.
-Sarı.
-Lucy.
-Sarı!
-Lucy!
-Sarı!
-L...
         Yere düşmeye başlamıştım.Jamie bana korkuyla baktı.Sonra da sırıttı ve ortadan kayboldu.
          O kız nereden geliyordu?
          Aniden birinin beni yakaladığını fark ettim.Yeşil kedi.
-Merhaba Lu...Sarı!Adın buydu değil mi?En donunda kabul ettin ve ağaçtan atladın.Jamie buna çok güldü ve senin çok tuhaf ol...
           Yeşil kedinin kulaklarını çektim.Adımı bir türlü kabul etmeyen sahibinin ve kendisinden sıkılmıştım.
-ADIM LUCY!!!
-İyi be!Sadece seni kurtarmaya çalışıyordum Sarı Lucy!
-Hııı...Bırak beni!
          Keşke demeseydim diye düşündüm.Beni bırakınca sertçe yere düştüm.Daha doğrusu,yapıştım.
-Çok ağır değil mi?dedi Happy,bana bakıp sırıtarak.Ona öldürücü bakışımı attım ve eliyle ağzını kapattı.
-Gomenasai Luşi!dedi.
          Jamie beni kaldırdı.
-Yare yare!!!İnsanlar ne kadar inatçı!
-Sen insan değil misin?
-Iıı...
-Ne?
-DEDİM Kİ:HAYIR!!!
          Korkuyla geriye sıçradım.Ne diyordu bu kız!
-Ne diyorsun sen?
          Pisikopat pisikopat bana gülümsedi.
          O sırada Natsu geldi.