Biały Wilk ▶️ w trakcie poprawek ️◀️

Prolog

Jestem Lena, mam 18 lat i chodzę do ostatniej klasy (trzeciej) liceum nr 2 w Streetline. Mieszkam sama z mamą. Prowadzimy zwyczajne życie jak matka z córką. Ja jestem zwyczajną nastolatką, a moja mama, hm. . . zwyczajną mamą która, większość czasu spędza w pracy, ale chyba nie taka zwyczajną, bo jest dla mnie wszystkim, jedyną osobą, której mogę się zwierzyć. Kocham Ją.
Najbardziej co mnie boli to, to że nie poznałam nigdy własnego ojca. Mama tłumaczy mi że zginął w górach gdzieś daleko stąd. Mam dziwne podejrzenia, że to coś gorszego niż zwykłe zaginięcie. Przy każdym moim pytaniu związanym z nim, ona zmienia temat, to wygląda tak, jakby nie chciała żebym dowiedziała się o nim prawdy.

Od jakiegoś czasu jej zachowanie mnie przerasta. Trudno się z nią dogadać. Raz jest wszystko ok. Rozmawia ze mną, dając mi do zrozumienia, że mogę zawsze na niej polegać, ale to nie trwa długo. Potrafi mi nieraz powiedzieć o parę słów za dużo. Przeważnie tak się dzieje, jak wraca z pracy, do której mam coraz to większe podejrzenia, czy można ją nazwać zwyczajną pracą.

Jeśli chodzi o mnie to przyjaźnie się z Adamem. Jest to mój najlepszy przyjaciel z którym się trzymam od przedszkola. Zawsze jak mam jakieś problemy z mamą to wiem, że on mnie wesprze. Niby przyjaźń, ale nieraz przez nasze zachowanie każda osoba by uznała, że jest jesteśmy parą.

To tyle na mój temat. Teraz tylko skończę palić papierosa i idę spać.

A i jeszcze jedno, uwielbiam białe wilki.