Zeynep in ağzından;
Güneş ışıklarının yüzüme vurmasıyla uyandım.
Tanismayi unuttuk ben Zeynep babamı ve annemi 4 yıl önce bir trafik kazasinda kaybettim.
Bana destek olan sadece bir arkadasim Yağmur var o benim canim ayni evde kaliyoruz.
Yagmura surpriz yapmak icin yataktan kalkip mutfaga indim ve kahfalti hazirladim.Ekmek almak icin disari ciktim.Sokagin sonundaki markete gidip alısverisimi yaptim.Eve donmek icin issiz sokaklardan gecmam gerekiyordu.Sokakta kimse yoktu ben dalmis giderken arkamdan bir ses duydum ve arkama baktim iki takim elbiseli adam bana yaklasiyor ben daha ne oldugunu anlamadan gozlerim kararmaya basladi en son hatirladigim ses'Kizi. aldik Kerem Bey'
