Beni üzüyordu beni heryerde her zaman üzüyordu.Birlikte olduğumuzdan beri onun hayatı mahvolmuştu.
Her şey değişmişti.Birbirimizi çok seviyorduk ama bir o kadarda canımızı acıtıyorduk.
Birbirimize bir boşluk kadar aşıktık.
Ondan ayrılamazdım.Ayrılırsam bende o da mahvolurdu. Onu üzmek istemiyordum.
Onun adını duyduğumda bile heyecanlanıyorum.
**
Sabah alarm sesiyle uyandım.Alarma lanet okuyarak yatağımdan kalktım.
Berk'ten mesaj vardı:
Hemen heyecanlanarak açtım;
'Seni çok özledim hırçın kız.'
Bende seni çok özledim.Tamam,birbirimizin canını acıtabilirdik ama seviyordukta.
O,beni simsiyah derin bakışlarıyla ele geçirirken ondan kurtulamıyordum.O benim yarım parçamdı.
Ve ardından bir mesaj daha;
'Demek cevap yok ha?Bekle beni Sera.'
Ne?!Buraya mı gelecekti?Annem ve babam varken üstelik!Cidden onu anlayamıyordum.Daha annemlerle tanışmamıştı bile.Zil çalınca hemen odamdan çıkıp kapıya koştum.Ama annem benden önce davranmıştı.
'Günaydın' diyerek sarıldı.Tabi annemin ağzı hala açıktı.
'Merhaba efendim,ben Sera'nın erkek arkadaşıyım.'diyerek eve girdi.Annem benden açıklama bekliyordu ki babam geldi.Biz odama gittik.Sanırım bana kızdılar onlardan sakladığım için.
Odama geldiğimizde hemen kapıyı kapattım.O yatağıma uzanmıştı bile.
'Ne işin var burada?'diye sordum.
'Seni özledim yetmez mi?'diyerek masum bir bakış attı.Onun bu halini çok seviyordum.
'Ben de seni ama okulda buluşsaydık?'dedim.
'O kadar dayanamazdım ki' dedi.Ah bu çocuk beni delirtecekti.Onu yememek için kendimi zor tutuyordum.
O kadar güzel bakıyordu ki bir süre sadece gözlerine baktım.
Onu ilk gördüğümde nefret etmiştim.Şimdi ise deli gini aşıktım.Ne oluyodu bana böyle?
Okula gitmemiz gerekiyordu.Yarım saat kalmıştı.Onu ikna etmek için 'Bohem Prensim hadi gitde üstümü değiştireyim sevgilim' diyerek masum bir bakış attım.
'Bohem Prens mi?'diyerek kahkaha attı. 'Bunu sevdim' diyerek gülümsedi.
Tamam saçma bi kelimeydi ama sadece denemiştim.
