*Max'in Gözünden*
Cenazenin önünde öylece dikiliyordum.Sadece ona bakıyordum.Oradaki kelebeğe...İçimden bir ses her şeyin nedeninin o olduğunu söylüyordu ama ona zarar veremiyordum.En sonunda parmağımı ona doğru uzattım ve onu doğaya bıraktım.Ama beni bırakmak istemiyor gibi bir hali vardı.En sonunda bir karar aldım ve ben onu bırakıp gittim.Yurda giden bir otobüse bindim ve camdan dışarı baktım.Dışarıda ise gördüğüm tek şey o yok ettiğim kasırgaydı.Dışarıya baktıkça kalbim kararıyor ve Chloe ile olan o anılarımız geliyordu.En sonunda dayanamadım ve MP3 Çalarımı açıp müzik dinlemeye başladım.Dışarıya geri baktım.Karşımda yine o mavi kelebek vardı.Sanırım kendini affettirmeye çalışıyordu.Ben ise aldırmadım ve yoluma devam ettim.En sonunda yurda vardım ve yurttan içeri girdim.Odamın kapısını açtım ve yatağıma uzandım.Çektiğim fotoğraflara gözüm kaydı.Alıp baktım.Chloe ile olan anılarımızdan birinin fotoğrafı idi bu.Hafif kararmıştı,yarısı yanıktı ama yine de anımdı.Sonra kalktım ve dışarı baktım.Camın önünde mavi kelebek uçuşuyordu.Aldırmadım ve yarısı yanık fotoğrafa odaklandım.Ne kadar odaklansam da işe yaramadı.Oysaki tek istediğim tekrar bu anıları yaşamaktı.Ama nafile...Her şey için çok geçti.Dışarı çıktım ve bahçede dolaştım.Bahçede Kate ile Jefferson kavga ediyordu...Bir saniye...Jefferson!Oraya doğru koştum ve:
-Sen ne zaman çıktın,dedim korkarak.Jefferson ise hiç aldırmadan Kate'e sataşıyordu.En sonunda dayanamadım ve:
-Yeter,diye bağırdım.Sonrasında kendimi yurtta buldum.Yeniden olamazdı...Olamazdı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Life is Strange-Tam Bitti Derken...
ParanormalMax dünyayı kurtarmış ama tek dostu olan Chloe'yi kaybetmişti.Güçlerini de...Fakat mavi kelebek yine karşısına çıktı ve yeniden güçleri geldi...Karşınızda LİS...
