The Faults in Byun Baekhyun

3.BÖLÜM - Science is fun

Yazar; blehmeh

Çevirenler; SeKaism & diremaniacs

"Okul başladığında onu artık görmedim. O, bir haftadır kayıptı."

Vay be Byun Baekhyun, insanların dikkatini çekmekte süpersin. Chanyeol gözlerini devirirken kendi kendine düşündü, sadece bu kısmı ciddiye almıştı. Muhtemelen Chen'i geri kazanmak için falan yapmıştır.

"Bu olay bütün okulda yaygaraya sebep olmuştu. Onun için çok korkuyordum. Polis beni tekrar ve tekrar arıyor, onunla en son ne zaman konuştuğumu veya benim herhangi bir şüpheli davranışı sergileyip sergilemediğimi soruşturuyordu. Tabi ki de polise onun bana bir şeyler anlatmak istediğini söylememiştim çünkü lanet olası gururum hala ağır basıyordu ve kavgamız yüzünden incinmiştim bu yüzden polise aslında ne olduğunu söylemeyi reddettim. Beni yakaladılar, ev ve cep telefonumun geçmişinde Baekhyun'un aramalarına rastladıklarını söylediler ama inatçılığım hala güçlüydü bu yüzden sonunda vazgeçtiler. Herhangi bir yasadışı harekette bulunmadığımı söyledim onlara çünkü onun her hareketini izleyen bir zavallı gibi görünmek istemiyordum. Sonuç olarak polislere yardımcı olmamıştım.

"Bir hafta sonra onu bulduklarını söylediler ama hala neler olduğunu söylemeyi reddediyorlardı. Bir ay boyunca okula gitmemişti, ama gerçekten, neden umursuyordum ki? O bulunmuştu, sorun yoktu, önemli olan tek şey buydu. Onunla ölümüne konuşmak istememe rağmen hastaneye ziyarete gitmeyi reddetmiştim. Jongin'in o gece aradığını hatırlıyorum, tabi annesinin her zaman ders çalışmaya ve ödev yapmasına zorladığı katı kurallarından kaçtığı arada aramıştı. Onunla iletişimi kestiğimiz için biraz kızgındı, Baekhyun'un nasıl olduğunu sorduğunda ona anlatmak için tutuşuyordum ama ona sadece Baekhyun'un bir okul gezisine gittiğini ve on beş yaşında olduğumuzdan bir sürü okul işlerimizin olduğunu bu yüzden çok görüşemediğimizi söyledim. Onu kıramadım, o sadece on üç yaşındaydı, anlarsın ya? Eğer Baekhyun'la ilişkimizin kesilmesinin beni kırdığını görseydi, bu onu üzebilirdi.

"Bir ay geçtiğinde yani Baekhyun geri geldiğinde, O... O, tamamıyla değişmişti."

Eğer Chanyeol duygusuz biri olsaydı, daha ne kadar götlek olabilir? diye sorabilirdi. Ama Chanyeol nazik birisiydi (ya da o öyle düşünüyordu), ancak eğer bir şey biliyorsa o da şu an çenesini kapalı tutması gerektiğiydi.

"Yanıma geldi ve benden özür diledi, affedip affetmeyeceğimi sordu. Bir bakıma eski haline dönmüştü, o çok sevdiğim sevgili arkadaşıma ve on dört yaşım boyunca her gece dilediğim kişiye... Ama bir şey farklıydı –gözleri boş bakıyordu.

"Belki de sadece ben saçmalıyordum, ama bana geldiğinde neşeyle gülümseyerek elini uzattı ve 'Sana karşı bir pislik gibi davrandığım için özür dilerim, Jongdae. Yeniden başlayabilir miyiz?' diye sordu, çok korkmuştum. O an çığlık atmayı çok fazla istediğimi hatırlıyorum, 'Kim Baekhyun'u almıştı ve yerine bu sahtekarı koymuştu?', çünkü eskiden hayat dolu gözlerinde o cansız bakışlar çok korkutucuydu.

"Ama yapmadım, çünkü gözleri hariç, o hala aynı kişiydi. Neredeyse aynıydı. Bu yüzden elini tuttum ve onu affettim. Ama aslında affedilmesi gereken kişinin ben olduğumu bilmiyordum.

"Baekhyun eskiden çok masumdu. 9 yaşımda aldığım ilk öpücüğümü hatırlıyorum ve ona söylediğimde onun tek söylediği 'Vay, Jongdae, hiçbir şeyde ilklerin kıymetini asla öğrenemeyeceksin'. O romantik birisiydi, ailesi ayrı olmasına ve bunu düzeltmek için kimse çaba sarf etmemesine rağmen, tabi Baekhyun dışında kimse. Genelde ayrılıklar insanları aşka inanamamaya iter, ama bir fark varsa o da Baekhyun'u bu durum daha da ateşlemişti. Bana eskiden hep şöyle derdi, 'Anne ve babam birbirleri için uygun kişi değillerdi, hepsi bu. Ben evlendiğimde, evlendiğim kızın benim için uygun kişi olduğuna ona inandıracağım ve onu sonsuza kadar seveceğime söz vereceğim. Onun ilk öpücüğümü almasına ve elimi tutan tek kişi olduğuna emin olacağım.' Ama kayboluşundan sonra, isteyen her kişiye vücudunu verdi. Sanki bir hiçmiş gibi.