De Buurtpolitie ~ een nieuw gezin

~Sprookjesbos(6)~

Elise
Ie-de-reen kijkt naar ons. Maar dan ook écht iedereen. Da's nu ook niet moeilijk, als iedereen rond u staat... Maar Rens heeft boterzachte lippen die perfect op de mijne passen. Match made in heaven, zeggen ze dan. We nemen langzaam afstand van elkaar, en er staat een glimlach tot aan mijn oren op mijn gezicht, vermoed ik, en die zal er niet gauw afvallen.

"Zeker?", vraagt hij fluisterend.

"Nog nooit zo zeker geweest", lach ik, waarna ik nog een kus op zijn lippen plaats. Ik voel hoe hij glimlacht tegen mijn lippen, en lach terug.

Daarna gebaart hij dat iedereen stil moet zijn, grijpt de micro en vraagt: "Elise Baetens," begint hij plechtig, "Wilt u mijn vriendin zijn?"
Ik pak zijn micro af, en lach. "Nee. Elise Tine Baetens wel", lach ik, waarbij ik mijn lippen op de zijne plant.

****

"Het kampvuur is klaar, kom allemaal maar mee naar buiten.'
Yes, sir! De zaal hier loopt leeg en iedereen loopt naar de plaats van het kampvuur. Daarrond hebben ze de banken die fantastisch zitten geplaatst met dekens zodat niemand het te koud heeft, het is tenslotte nog steeds maar januari en dan is het 's avonds koud. Heel koud. En ik wil sneeuw. Veel sneeuw. Ik dwaal af. Demi, Louise, Stef, Rens en ik gaan op één van de banken zitten.

''En wat vonden jullie het leukste dat hier gebeurt is?", vraagt mevr Van Hooste. "Ik vond de eerste dag, met dat spel voor de kamers, wanneer Elise die quote om de achterkant gezet had wel hilarisch, eigenlijk", zegt iemand - het is donker, ik zie niet wie. Iedereen lacht. "Ja, Rens en Stef ook, denk ik", voegt Hanne er aan toe.
We vertellen nog een heleboel grappige verhalen van de afgelopen twee weken.

"Is er ook iets gebeurd dat jullie niet verwacht hadden?", vraagt ze weer. Bijna iedereen knikt. "Wat dan?" "Die avond, met die film, dat Elise zo uit de hoek kon komen had ik eigenlijk niet verwacht... En wij wisten daar ook niks van, dus dat was wel raar om te horen...", vertelt Sanne. Moeten ze dat weer naar boven brengen, natuurlijk...

De avond wordt gevuld met allerlei verhalen, waardoor het nooit stil is. Rond één uur 's nachts gaan we allemaal slapen, om morgen terug naar huis te gaan.

#####
Sorry, sorry, sorry,... dat ik zo lang niet ge-update heb, maar ik zit met een redelijk grote writersblock voor dit verhaal... En ik wou jullie niet zo'n stom saai stukje geven...

Ik weet dat dit stuk op niets trekt, maar ik kon het niet aanzien dat jullie zo lang moesten wachten... Sorry de snorry... xxx