Çok korkuyorum
Hayatımda ilk defa böyle bir okul gördüm. Devasa deil büyüklüğü ama içi gerçekten muhteşem. Ben burayı kazandım yaaa kazandım. Neden korkuyorum? Çünkü tanıdığım bir karınca bile yok . Arkadaşsız kalıcam.
Koca okul benim. Kaybolmuş bir yavru ördek gibiyim bizim sınıftan bir çocuk buldum o nereye giderse bende oraya gidiyorum. En büyük korkularımdan biri bu çocuğun bizim sınıftan olmaması. Derse girdim ve tek boş olan sıraya oturdum.
Sıralar tekli
Tahta ikili sıralara alışmış insan tabi.
Birden yanıma bi kız geldi. Uzun siyahımsı saçları düzdü.
(En iyisi ise bu okulun bu sene açılması ve herkesin yeni olması yeni çocuk muamelesi görmek istemiyorum)
-Buraya oturabilir miyim? Arkada Sezin var da.
Kafamı salladım ve gözünü en arka, kalorifer yanı sıraya dikip oraya oturdum. Yanımdaki sarışın kıza attığım samimi bakışı kız görmese de oturup önüme baktım. Yanımda okula gelirken yanımda olması gereken hiçbir şey yoktu. Ne kağıt ne de kalem. Sınıf öğretmenimiz Sibel hoca ile tanışıp ders programını yazmam ( yazabilmem) için yanındaki tatlı kızdan kağıt ve kalem istedim . Tenefüs zili çaldığında herkesin arkadaşıyla dışarı çıkması ve benim tek olmam rahatsız etti. Biri ile tanışıp MUTLU OLMAM GEREKİYORU
İŞTE BİZİM HİKAYEMİZ BURADA BAŞLADI ;)
* bu hikaye benim yaşadığım olayların içinden olmaması gerekenleri çıkarıp doğru olanları koyduğum ve öyle yazdığım bir hikaye . Belki hayallerim belki de yaşadıklarımdır asıl hikaye orasını bilemem . Ama umarım beğenirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kankamla Biz
AdventureEğlenceli,maceraperest ve en önemlisi mutlu bir dostluk... Bu, karakterimizin günlükte kendini istediği kelimeler ile istediği duyguları anlattığı bir bir kitaptır... Kitap , başlı başına bir günlükten oluşmuştur...
