İnsanlar neden bu kadar acımasız, neden sevildiğini hisseden çekip gider geride bıraktığını hiç düşünmeden. Ayları yılları geçirdiği insan bu kadar değersizmidir gerçekten. Sevgi iki günde bitebilen birşeymi, aşk acı çekmek içinmi var yoksa mutlu olmak içinmi. İnsan neden aynı hatayı sürekli yaparki.
Hani derler ya gözler her şeyi anlatır, hisetmiştim sanki. Halbuki sadece birkaç saniye bakabilmistim gözlerine,o karanlık havada kalbimi aydınlatmışdı sanki gözleri.
Güneşin odamı doldurmasıyla uyandım. Yataktan kalkıp pencereyi açtım, hava çok güzel ve ben çok mutluyum. Nedenini bilmediğim bir mutluluk var içimde, herkese sarılıp öpmek istiyor içimdeki deli yanım. Güzel bir kahvaltı hazırladım ve evimin sultanını uyandırdım.
" sultanım hadi uyan sabah oldu "
"Uyandım deli kız "
Deyip beni yanına doğru çekerek gıdıklamaya başladı. Bu kadını çok seviyorum yaa. Gülmekten karnımın içi sızladı zar zor kaçtım elinden. Beraber kahvaltımızı yaptık, ve hayatımın ikinci en güzel insanı zile bastı. Hemen koşarak kapıyı açtım, doğru tahmin en yakın arkadaşım hatta kardeşim benim tabirimce "oyuk" geldi. Her zaman olduğu gibi uyanır uyanmaz daha afyonu patlamadan bize gelmişti. Hemen onada yiyecek birşeyler hazırladım, hava o kadar güzeldiki hemen dışarı çıkmak istiyordum. Gamzeyi hızlı bir şekilde üzerini değiştirmesi için eve yolladım.
Bende ne giysem diye düşünüyordumki bizim dengesiz yine ne giyeceğine karar verememiş, birkaç seçenek alıp bize damlamıştı.
" sendemi karar veremedin water "
" aynen oyuk ne zaman hızlı karar verdimki zaten "
Dedim ikimiz de aynı anda kahkaha atmaya başladık. Sonunda evden çıktık nereye gideceğimizi bile bilmiyorduk aslında. Biz zaten geçmekten daha çok eğlenmek için çıkarız dışarı. Yine öyle bir gündü işte, zamanın nası geçtiğini anlamamıştık, ve hava çoktan kararmıştı bile.
Eve dönerken bir ağlama sesi duydum ve sesin geldiği yöne doğru yürüdüm. Açıkcası gördüğüm manzara beni şaşırtmıştı. Esmer ve kahverengi gözlere sahip benim yaşlarımda bir erkek. Dizlerini karnına çekmiş ve ağlıyordu.
Dizlerimin üzerine çöktüm ve "iyimisin" diye sordum. Kafasını kaldırdı ve birkaç saniye öylece gözlerime baktı, gözleri ağlamaktan boncuk boncuk olmuştu. Tekara sordum "iyimisin". Hiçbirşey söylemeden beni kendine hızlıca çekti ve sarıldı, napacağımı bilemedim. Kalp atışlarım o kadar hızlanmıştıki oda hissetmiş olmalı, usulca kulağıma fısıldadı " korkma ". Korkumuydu kalbimi bu denli hızlandıran, daha önce bu kadar hızlı atmışmıydı bilmiyorum. " Artık gitmem gerek " dedim neyapmam gerektiğini bilmiyordum. Ayağa kalksam yürüyebilirmiydim hiçbir fikrim yoktu, ve tekrar yineledim "gitmem gerek".
Daha sert bir şekilde sarıdı beni, bian nefes alamadığımı sandım. Kulağıma birşeyler fısıldadı " kokunu unutmicam koca gözlü kız". Rüyamıydı bu yaşadıklarım, birazdan annem beni uyandıracaktı sanki. Bacaklarım taşımıyordu beni. Gamzeye tutundum bana birşeyler söylüyordu ama duymuyordum bile aklımdan çıkmamıştı söyledikleri
"KOKUNU UNUTMİCAM KOCA GÖZLÜ KIZ"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN BENİMSİN
HumorO gece gördüğüm bir çift kahverengi göz ve ondan sonra başlayan gizemli notlar. Kendimi bir oyuna hapsedilmiş gibi hissetmişdim, fakat zamanla bu oyunun eylenceli olabileceğini düşündüm. Taki hayatın acımasız gerçekleri oyunu bozana kadar ...
