Hoofdstuk 3 Auto, Blacks & Cullens

1.6K 85 0
                                    

Ik kon niet slapen die avond en draaide de hele tijd. Wat was er met hun.

Toen ik de volgende dag de school in liep kwam Mike naast me lopen en begroette me. Ik begroette hem terug en toen begon hij te kletsen over van alles en nog wat.

Ik liep naar de kantine want ik wou Edward zien.

Niet doen, Bella. Zeg ik tegen mezelf ik gedachten. Hun hebben geen nummers. Hun zijn niet normaal. Maar ja ik zie nummers en visioenen. Ik ben ook niet normaal. Ik ga zitten met me eten.

Tot mijn teleurstelling komt Edward niet op school. Ik weet dat het aan mij ligt maar ik kan er niks aandoen omdat ik niet weet wat er aan de hand is. Ik kijk naar de zeventig dollar die ik had gepakt voor het eten van deze week. Dan rij ik naar de supermarkt en koop in. Het was fijn om dit te doen.  In Phoenix deed ik de boodschappen ook altijd. De kleine supermarkt was ook zo groot dat ik de regen niet meer hoorde. Ik betaalde alles en ging toen koken. Ondertussen keek ik op internet naar nieuwe rode lak. Ik haatte het om hier het internet voor te gebruiken omdat het zo ontzettend traag was.

Misschien kon ik Charlie overhalen om een sneller abonnement te kopen of dat ik er zelf één koop.

Toen Charlie die dag thuiskwam gingen we eten praten we wat over zijn werk en school. Daarna ging hij een wedstrijd kijken en waste ik af. Toen liep ik naar boven om mijn huiswerk te maken terwijl een visioen weer kwam.

Het was een jongen. Hij leek op een jonge Edward. Hij liep aan zijn moeders hand en zijn vader had een arm om zijn moeder heen geslagen. Aan hun kleren kon ik zien dat het wel wat jaren geleden was. Ze liepen een gebouw binnen en toen gingen ze staan. Moeder en vader achter. Vader en moeder hadden een hand op de schouder van hun zoon. De meneer begon te schilderen. Onderin het schilderij kon ik lezen. Family Mason 1911.

Ik maakte de tekening na op mijn schetsboek en ging toen verder met het huiswerk.

De rest van de week ging snel voorbij. Ik raakte gewenst aan de routine en ik werd goede vrienden met Angela, Jessica en Lauren hoewel Lauren me jaloers aankeek als Tyler rond me hing en Jessica meer voor de populariteit –die ik op de één of andere manier had - bij me was, was ik blij met tenminste één vriendin, Angela.  Edward Cullen kwam de rest van de week niet meer op school.

Zaterdag ochtend stond ik op en kleedde me aan in een geruite bloes met een hemdje en mijn oude broek die vies was. Ik opende mijn wagen en haalde alles eruit dat ik op een kleed legde. Pap die was gaan vissen zou zo trots op me zijn als hij me dit zag doen. Ik begon alles schoon te maken in de auto. De binnenkant was heel erg vies en zou snel weer vies worden maar ik haalde alle gore dingen eruit. Ik weet zeker dat ze nooit de extra bodem hebben opgetild want daaronder lagen peuken en een paar condooms. Ik liep het huis in en pakte de vuilnis bak en gooide toen alles weg. Ik begon het schoon te maken en al snel zaten er vegen op mijn gezicht.

Tegen drieën was ik klaar met de binnenkant, alle schroeven en bouten en begon ik de grote stukken schoon te maken. Ik had al drie nieuwe doeken moeten pakken. Toen begon ik alles op nieuw in te bouwen. Ik had aardig wat rotzooi uit de motor gehaald.

Toen ik daarmee klaar was waste ik mijn handen en liet de motor lopen die nu geruisloos was. Met een glimlach haalde ik de verf en lak op en begon met een spuitje die ik gevonden had de auto opnieuw te bespuiten. Toen ik het had bespoten was het al vijf uur en kwam pap terug samen met nog twee mensen.

Ik keek ze verbaasd aan. Een jongen begroette me en liep toen naar de achterkant van de auto en haalde daar een rolstoel uit. Ik veegde wat zweet van me voorhoofd en keek toe hoe hun samen een man in de stoel zette.

‘Hoi Bells.’ Zegt pap. ‘Wat heb je gedaan? Je ziet er niet uit? En ligt het aan mij of lijkt de auto roder.’

Ik moet lachen.

Gifted BellaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu