INTYRE

14

...Neden düşmandıkki bir aile kavgası neden kan davasına dönüşmüşdü ki..Ah Michael keşke dahada büyüsen ve kaderinin ne olduğunu görsen. Kalp acı ,aşk ve nefretin bileşimi bir canavardı ama sen oğlum sadece küçük bir oğlansın. Kaderin sonbaharda dökülen bir yaprağınkiyle aynı hüzünlü ve acı verici. Rüzgara bir gün kapıldın mı kendini ondan alamazsın karşı koysan bile seni yine istediği yere uçurur. O kızda aynı olacak sen ona karşı koydukca o seni daha çok sürükleyecek ve sen o kızın kendine bir zincir gibi bağlanmasına göz yumacaksın. Yumma diyemem bilirsin Awporlar inatçıdır ve emin ol Cadıyı tanıyorsam kızıda onun gibidir. Ne kadar düşman olsakta Wendy'nin büyümesine tanıklık ettim sayılır. Oda senin gibi ama sen ona kıyasla daha hırslı, azimli ve kuvvetliydin. Doğduğunda bile içindeki büyük bir öfkenin varlığını hissetmiştim. O öyle güçlü bir öfkeydiki sen ağlarken bile yüzündeki geleceğin lordu belliydi. Benim küçük köpeğim minik yavrum affet beni sana böyle bir acı verdiğim için ve her kötü anın için...

Bazen babamı anlamak çok daha garip duygulu bir hal alıyordu. O gece o günlük yüzünden hiç ses etmeden ağladım ki ben asla ağlamayı sevmem. Marco neşeyle  verendaya gelerek:
Michael bak sana kimi tanıtacağım..

Yanında yine o cesur cüce belirdi bu neydi şimdi:
Bak bu benim kızım Rachel.

Ayağa doğrularak:
Seni bir yerden tanığımı biliyordum cesur cüce.

Marco ikimizide süzdü. Rachel  başıyla babasını uyararak:
Sakın yanlış şeyler düşünme babacığım bu onun öküzlük dili.

Onun böyle yapması babasının olması gözümde yaşların süzülmesine neden oldu lanet olsun:
Ne oldu Michael yoksa korkudan ağlayacak mısın?

Ayağa kalkarak yaşımı sildim ve dişlerimi sıkarak yüzüne bile bakmadan:
Çok şanslısın cesur cüce seni koruyacak bir baban var ama benim asla olmayacak.

Arkama bakmaya pek luzum görmeden eve girdim.

Güzelim dedi babası Wendy'e. Bu olay sana ders oldu değil mi bir daha ona böyle konuşma.

Ama ne dedimki sadece korkup korkmadığını sordum.

Biliyorum bebeğim ama bilki o sana ne yaparsa yapsın benim ona yapacaklarımdan pek korkmaz.Babası onları terk edince ve annesi vampirler tarafından gözünün önünde ölünce artık pek korkmasının bir anlamı yok.

Babası haklı olabilirdi ama yinede bu çok sinir bozucuydu o asla babası güçlü olup korkulan olamayacak mıydı ve o çocukla, siyah saçlı ve eşsiz bir mavi olan lacivert gözlü çocukla dalga geçemeyecek miydi?
Belki bu çocuk seçmesi için getirilen erkeklerden seçeceği son erkek olsa koynuna gireceği bir çocuktu. Yüzü öyle küstah bir çizgide değildi aksine sanki doğa harikası bir nehirdi. Kapılınca sürükleyen, beyaz beyaz köpük akan berrak ama güçlü bir nehir. Harika sayılan fiziği ve belkide bilmediği kadar hayal kurabilecek bir beyni vardı. Ama şimdilik babasının izindeydi İntyrelarla düşman...