[Two days has passed. Maine decided to just focus on her coffee shop, Julie on the other hand is still busy writing. It's been two days, after Maine and Richard saw each other again, after that back to zero, no communication at all.]
*isang mahabang buntong-hininga*
"Wow Mam Maine, haba po nun ah." :) bungad ng kararating lang niyang staff.
"Ikaw pala.. nag-iisip lang kasi ako ng pwedeng ibake pag biglang dumating yung kaibigan ko."
"Sino po? Si Mam Tracy o si Mam Cris?"
"None of the above. Iba to!" :)
"Lalaki po? Hmm.. Sir Richard?" :)
"Hindi din! Imported to! Galing New york!" :D
"Wow, may friend pala kayo dun. Foreigner po?" :)
"Hm. Hindi eh, nagmigrate sila dun."
"Ahh. Sige po Mam baka naiistorbo na kita, punta na po akong kitchen." :)
[Nagbabrowse siya sa net ng biglang dumating ang Ate niya with Richard.]
"Baby doll!" :)
"Oh Ate?! (⊙o⊙) .. ku-kuya?! (⊙o⊙)?"
"Gulat na gulat ka ah? Hehe! Dumaan lang kami para magbreakfast dito. Namimiss ko na pastries mo eh." :)
"Ate talaga, sige.. ako na magsuserve sa inyo." :D
"Wow special ha? :)))) excited na ko." (*^_^*)
"Wait lang ha." :)
[Dali-daling nagpunta ng kitchen si Maine at inihanda na ang kanyang bagong pastry.]
"Uy, Mam Maine ngumiti naman kayo, mamaya maglasang bitter yan." :p
"Ikaw talaga, dalian mo na nga lang mag-ayos dyan!" :) sabay irap sa staff niya.
[After a few minutes, bumalik na si Maine to serve their order.]
*kring.. kring.. kring..*
[Pagkababa ng tray, agad sinagot ni Maine ang phone]
"Jake!" :)
[sabay pang napatingin si Julie at Richard kay Maine.]
"Ay sorry.. wait lang guys ha, sagutin ko lang." :D at medyo lumayo sa dalawa.
[Maya-maya pagkababa ng tawag, dali-daling kinuha ni Maine ang bag niya.]
"Ate, Kuya enjoy lang kayo ha.. may pupuntahan lang ako." (*^_^*)
"Wait! Lalaki ba yan?" Nakapameywang pang tanong ni Julie
"Yes Ate! Hehe, papakilala ko later!" :) at dali-daling umalis.
"Bilisan mo umuwi ah? Yung pinag-usapan natin, remember? tutulungan mo pa ko." :)
"ahh.. about.. *sabay nguso sa tulalang Chard* sure! Di ko makakalimutan." :D
[Natahimik naman si Richard pag-alis ni Maine, halatang may iniisip.]
"Babe, is there something wrong? Natahimik ka ata."
"Wala.. may naalala lang ako." →_→
"You don't need to worry about Maine. I'm sure he's just a friend." :)
[Napakunot-noo naman si Richard sa sinabi ni Julie, para kasing may ibig sabihin pero di na siya nagtangkang magtanong.]
[Si Maine naman ng mga sandaling iyon ay excited ng magpunta ng airport, nag-aantay na kasi dun si Jake. She really can't wait to see him.]

BINABASA MO ANG
Baby You're My Destiny
FanfictionThere's always God's perfect time. We may search the whole world to find that right person, without knowing he's just there. And one day, we will just woke up realizing it when the right time comes. ♥♡♥♡♥♡♥♡♥ EB's Kalyeserye inspired *^▁^*