ဒီficေလးကုိခုမွေရးတ့ဲအတြက္ Readersတို႔သေဘာမက်ရင္ေတာင္
အတက္ႏိုင္ဆုံးေရးေပးပါ့မယ္ sumeyကဒီwattpadကုိသုံးတာ
မႀကာေသးပါဖူးဒီလထဲမွာမွစသုံးတာပါဒါေႀကာင့္ficေရးခ်င္ေစာနဲ႕
ျမန္ျမန္တင္လိုက္တာပါsumeyကုိအားေပးႀကပါဦးေနာ္
EXO-L Saranghaeyo!!!!
**ေတြ႕ဆုံမူ**
ေလာကတခြင္လုံးမွည္းေမွာင္အုံဆိုင္းကာဝိုးတစ္ဝါးျဖစ္ေနျပိးလမ္းမ
ထက္ေပၚတြင္ထီးမ်ားကုိေဆာင္းကာမိုးေရေတြႀကားထဲသြားလာေန
ႀကသည့္လူမ်ားအႀကားက်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထီးမပါမိုးေရေတြလည္း
စုိရႊဲလုိ႔ေနသည္ တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္စြာေနရေတာ့မည့္
အခ်ိန္ေတြကုိစဥ္းစားရင္းအသက္ရူက်ပ္လာသည္။ seoulၿမိဳ႕ရဲ႕
လမ္းမက်ယ္က်ယ္ထက္မွာ က်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ဆိုဂ်ဴ ပုလင္း
တစ္လုံးကုိင္ကာေလ်ွ ာက္သြားေနမိသည္။ ဘယ္ေနရာကုိေရာက္ေနမွန္းလဲမသိေတာ့ပဲ တစ္ေယာက္တည္း
စိတ္ေတြေျခာက္ျခားေနခ့ဲသည။္ တေလာကလုံးႀကားေအာင္ေအာ္ငုိမိ
လိုက္ခ်င္ေပမ့ဲလည္း စကားလုံးေတြကပါးစပ္ေပါက္နားမွာထစ္ေငါ့ေန
မိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ က်ြန္ေတာ့ေဘးနားလူတစ္ေယာက္ေရာက္လာ
သည။္ ေမာ့ႀကည့္လိုက္ေတာ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီအနက္ ကုတ္အက်ီႋ
အညိဳေရာင္ကုိဝတ္ထားကာေက်ာပုိးအိတ္ေလးကုိလြယ္ျပိးထီးေလး
တေခ်ာင္းကုိေဆာင္းထားသည့္သူ႔ကုိက်ြန္ေတာ္ပါးစပ္အေဟာင္းသား
ႀကည့္ေနမိသည္။လူပုံစံကအသားျဖဴ ျဖဴ ကုိယ္လုံးေသးေသးေလးႏွင့္
ဆံပင္ကုိေရွ႕ခ်ထားကာ သမင္မ်က္လုံးေလးမ်ားႏွင့္က်ြန္ေတာ့္ကုိေငး
ႀကည့္ေနသည္။ဒါေပမ့ဲအ့ဲအႀကည့္ကက်ြန္ေတာ့္ကုိေႏြးေထြးသြားေစ
သည္က အမွန္ပါ
''hyung ႐ရဲ႕လား"
"......"
"hyung"
"......"
သူရဲ႕ျငိဳ႕အားေကာင္းလြန္းသည့္သမင္မ်က္လုံးမ်ားေႀကာင့္က်ြန္ေတာ္
ပါးစပ္ကဘာမွေျပာမထြက္ခ့ဲပါ။ေနာက္ေတာ့က်ြန္ေတာ္လဲက်သြား
သည္။ျပင္းလွစြာေသာဆိုဂ်ဴ ေႀကာင့္က်ြန္ေတာ္အသိစိတ္လြတ္ကာ
ဘာမွမျမင္ရေတာ့ေပ။
ၿပတင္းေပါက္ႀကားကဝင္လာေသာစူးရွေသာအလင္းေရာင္ႏွင့္
ေလႏုေအးမ်ားကက်ြန္ေတာ့္စိတ္ကုိလန္းဆန္းေစသည္။မူးျပိးအိပ္ေပ်ာ္
သြားလု႔ိလားမသိဖူး။အိပ္လုိ႔ေတာ့ေကာင္းသည္။မ်က္လုံးအသာေလး
ဖြင့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္ေနရာကုိေရာက္ေနမွန္းလည္းမသိပါ။
ခုတင္ေဘးနားကမွန္တင္ခုံေပၚအမွတ္တမ့ဲႀကည့္မိလိုက္ေတာ့
ကေလးႏွစ္ဦးပုံေလးတင္ထားသည္။ရုတ္တရက္ဒီပုံေလးကက်ြန္ေတာ့္
စိတ္ကုိေႏြးေထြးေစသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္တံခါးဖြင့္ပိးဝင္လာတ့ဲ
ေကာင္ေလးကုိစိုက္ႀကည့္ေနမိသည္။ထိုအခိ်န္တြင္သူ႔ရဲ႕ပန္းေရာင္
ႏူတ္ခမ္းေသးေသးေလးကေန
"hyung အိပ္ရာကႏိုးပီလား"
"m!! inn inn"
"ေရာ့အမူးေျပေစဖို႔အတြက္ေရညိွဟင္းခ်ိဴ လုပ္ထားတယ္ေသာက္လိုက္
ပါဦး hyung"
"မင္းဘယ္သူလဲ။ငါကေရာဘာလုိ႔ဒီအခန္းထဲေရာက္ေနရတာလဲ"
"hyungမမွတ္မိဖူးလား"
"ဘာကုိ"
"ညတုန္းကေလ ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္နားမွာhyungနဲ႕ေတြ႕ခ့ဲတ့ဲလူေလ hyungလဲက်
သြားလုိ႔ဒီေခၚလာတာ"
"......"
ကဲပါ ဟင္းရည္ေသာက္လိုက္ဦး"
"အားးးးး"
"hyung ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဘယ္နားနာလုိ႔လဲ"
"ေခါင္းတအားကိုက္ေနတယ္ကြ"
"ကုိက္မွာေပါ့အရက္ေသာက္ထားတာကုိ ခန"
က်ြန္ေတာ္သူ႕ကုိေႀကာင္ကာႀကည့္ေနမိသည္။ေဆးျခင္းထဲလက္ႏိႈက္
ကာေယာက္ယွက္ခက္ေနသည့္သူ႕ကုိက်ြန္ေတာ္အ့ံအားသင့္ေနသည္။
"hyung ေရာ့ ဒီမွာေဆး ေနဦးအစားစားပီးမွေဆးေသာက္ရမယ္ေလ"
က်ြန္ေတာ္ဟင္းရည္ႏွင့္ထမင္းျမန္ျမန္စားလိုက္သည္။ပိးေတာ့ေရေအး
ေအးႏွင့္ ေဆးေသာက္ခ်လိုက္သည္။
"မင္းနာမည္ဘယ္လုိေခၚလဲ"
"luhanပါ...xiao luhan"
"awww ....ကုိယ့္နာမည္က..."
"သိပါတယ္sehun..ohsehun"
ဟင္ မင္းငါ့နာမည္ကုိသိေနတယ္ဟုတ္လား"
"inn သိတာေပါ့ hyungကသာက်ြန္ေတာ့္ကုိေမ့သြားတာ"
သူ႔ရဲ႕ပါးျပင္ထက္ကက်လာတ့ဲမ်က္ရည္စက္မ်ားကုိက်ြန္ေတာ္ညင္သာ
စြာ သုတ္ေပးလိုက္သည္။ဘာေႀကာင့္မွန္းမသိပါ ရင္ထဲကနာက်င္လာ
သည္။သူ႔ရဲ႕ႏူတ္ခမ္းေသးေသးေလးကုိနမ္းခ်င္လာသည့္
စိတ္ကုိမနည္းထိန္းခ်ဴ ပ္ထားရသည္။ပိးမွသူထသြားကာမွန္တင္ခုံေပၚ
ကဓာတ္ပုံေလးကုိယူလာကာက်ြန္ေတာ့ေဘးနားလာထိုင္သည္။
"ဒီမွာေလ ငယ္ငယ္တုန္းကပုံ ဒါကhan ဒါကhunေလ"
က်ြန္ေတာ္photoကုိေသခ်ာႀကည့္စြာအတိတ္ကအေႀကာင္းအရာေတြကက်ြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားမွာလာထင္ဟပ္ေစသည္။ေနာက္မွက်ြန္ေတာ္
သတိရကာ
"သိျပီ ငါသိျပီ မင္း...မင္းက"
"ဟုတ္တယ္ေလ ဂ်ယ္ဂ်ဴ က်ြန္းကုိhyungတို႔လာလည္တုန္းကေပါ့
hyungတို႔မိသားစုတည္းတ ့ဲေနအိမ္ကလူရဲ႕သားေလhyung
မွတ္မိတယ္မလားးး"
က်ြန္ေတာ္ေခါင္းညိမ့္လိုက္သည္။ေနာက္ေတာ့သူ႕ႏူတ္ခမ္းေသးေသး
ေလးကုိနမ္းလိုက္မိသည္။သူ႕ႏူတ္ခမ္းရဲ႕ေႏြးေထြးမူသည္အတိတ္ကုိ
ျပန္လည္မွတ္မိသြားေစသေယာင္ရွီေနသည္။သူ႕ႏူတ္ခမ္းနားက
ခြာလိုက္ေတာ့မွပါးျပင္ထက္မွာနီရဲျပိးမ်က္လုံးအဝိုင္းသားနဲ႕ႀကည့္ေနမိ
သည့္သူ႕ကုိက်ြန္ေတာ္ႀကည့္ကာရီေနမိလိုက္ေတာ့သည္။
အ့ဲဒီေန႔ကluhanဆိုသည့္ေကာင္ကေလးက်ြန္ေတာ့္ဝိုးတဝါးအတိတ္ကုိ
တူးဆြေပးခ့ဲသည္။
ေနာက္ေန႔ေတြမွာလည္းမွန္မွန္updateလုပ္ေပးပါ့မယ္
sumeyကုိအားေပးႀကပါဦးေနာ္.....
