Prologue

585 17 5
                                    


'Alam mo ba yung pinaka mahalagang bagay sa mundo na kahit anong yaman mo at dami ng pera mo ay hinding hindi ka makabibili?'


Napatingin ako bigla sa likuran ko ng may marinig akong nag-salita, and I saw a beautiful lady standing firmly despite of the pale color on her skin, facing at my back.

'Wh-who are you?' she just gave me a half smile ignoring my question on her. Well I also ignored her question first. Malay ko ba kung ako diba?

'Alam mo ba yung pinaka mahalagang bagay na kahit anong yaman o laki ng pera mo ay hinding hindi ka makabibili?' she repeated her question as she steps forward and stands next to me.

'I don't know what you're talking about. Sino ka ba ha? umalis ka nga! storbo ka..' I tried my best to utter it in monotone and I did. But it doesn't affect her.

'Ano na? ang bagal mong sumagot ' Aba parang wala lang ang sinabi ko? sino ba to?

'ang tamad mong sumagot colonthree emoticon kahit kailan! ako nanga!' Reklamo nito

'the answer is Life...'

'ok. So ano naman ngayon? you're just wasting my time ok? I was supposed to be at that Ground, lying and showered by my own blood. Sana kanina ko pa kasama si Mommy on where she is right now. Pero ano? inistorbo mo ako para sa non-sence na tanong mo.' I tried to control my self not to hurt her. Ako pa man din yung tipong nananakit.


Instead of saying 'sorry' kasi inabala nya ako, she just Laugh instead.

'Why don't you just thank me kasi niligtas ko ang buhay mo? Alam mo bang napakaraming tao jan sa tabi tabi na walang ibang hiniling kundi ang madagdagan pa ang buhay nila kahit na kunting panahon lang? but what are you doing? You're planning to end up your life just because of your mommy? bakit? matutuwa ba sya kung malalaman nyang yung pinaka mamahal nyang apo ay kinitil ang sarili it's because of her? Hindi lang si lola mo ang nag mamahal sayo marami pa sila.. Once you jump on here, you won't take your life back.. Again. Kahit anong gawin mo. Walang nabibiling second life Glaiza..'

Tinignan ko sya ng mataman sa mata. Her eyes was covered by sadness.. I don't know but I feel sad the time I looked at them.


'You don't know everything.. So don't judge me and to my plans. Hindi mo alam kung gaano kasakit itong nararamdaman ko. Thanks nalang. I guess I should do my suicide some other time.' I look away from her gaze and start to walk.

Hawak ko na ang door knob at akmang bubuksan ko na ito ng mag-salita ulit yung babae.

'Move-on Glaiza.. Try to cherish your life.. Wag mong sayangin. Huwag mong hayaang pag-sisihan mo bandang huli yang binabalak mo..'

'Hindi tulad Ko.. '  hindi ko nalang pinansin yung mga sinabi nya at tuluyan ng umalis...




Dalawang taon na na ang nakakalipas, At dalawang taon narin akong dinadalaw ni Rhian sa panaginip.. Rhian ang pangalan nya ng makausap ko sya sa panaginip. Nag-tanong tanong ako sa mga profissionals and I found out na kaya kong mag-lucid dream. Kaya kong i control ang aking panaginip, kaya kong i pause anf play.. Kaya kong balik baliman si rhian

sa panaginip. kaya kong makipag-kwentuhan at mamasyal sa kung saan ko gustong maisip.

Minsan naisip kong huwag nalang gumising para makasama sya.. But she won't let that happened..

Akala ko habambuhay ko na syang makakasama at makakausap kahit manlang sa panaginip but God was so unfair.. For the second time pakiramdam ko.. Namatayan ulit ako.
She left me without saying Goodbye..

Ngayon pa na mahal ko na sya...

AN: Hi! bare with my grammatical errors haha hindi ko pa kasi nai edit.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 24, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Lucid DreamTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon