'Slight lang' (One Shot Story)

Copyright ©2013 by BlueScorpii 

 'If you have enough evidence to let someone go then let him go. I have enough proofs to let him go. I'll let him go.'

'Life is full of shits, it's up to you if you'll make them as an inspiration or a distraction.'

********

Dati sabi ko sa sarili ko, OA ang mga babaeng umiiyak, nafru-frustrate at naco-conscious sa tingin ng isang lalaki. But everything altered just because of what he said.

Words that made me suffer.

Words that gave sadness to me.

Words that made me smile from ear to ear

Words that gave me hope.

Words that made me fell inlove for the first time.

I had felt all the emotions just because of the words 'Slight lang'.

January 20** when you told me those words. 'Crush kita pero slight lang' that are the exact words you'd said to me. Hindi ako nagpakita ng kahit na anong emosyon nung sinabi mo yun sakin pero halos tumalon na ang puso ko dahil sa tuwa. Gusto kong sabihin sayo ang mga katagang 'crush din naman kita eh' but I didn't said it because....ahm..kasi ayoko lang!haha!

Since the day that you said those words to me, bigla akong nailing sayo.

Kung dati hindi ako naiilang sayo everytime na kausap kita, ngayon halos ayaw na kitang kausapin kahit importante pa yun. Kung dati hindi ako nagpapatalo sa death glare mo everytime na nagdedebate tayo, ngayon halos ayaw ko nang ilapat ang mga mata ko sayo. Kung dati hindi ako apektado kahit hindi mo ako pansinin, ngayon sobrang nalulungkot ako kapag hindi mo ako kinikibo. Oo, umiiwas ako sayo pero kasi hindi ko talaga mapigilang malungkot eh.:(

Natapos ang School Year ng hindi man lang kita nakikita. Hindi ka kasi umattend sa Recognition natin. Nung bakasyon naman hindi kita nakikitang naka-online sa facebook at kung naka-online ka man, madalang lang. At first I really don't know why I'm feeling all of these but one day my bestfriend asked me a question that caught me offguard, "Are you inlove with him?"

Am I inlove with you?

I dont know what I really feel for you. Ang alam ko lang, everytime na ngumingiti ka, napapangiti din ako, everytime na masaya ka, masaya na din ako, but I dont know what will I feel the moment na makita kitang malungkot. Never pa kasi kitang nakitang malungkot, palagi ka kasing nakangiti at minsan seryoso.

After two months of vacation, nagkita ulit tayo. And at that time Im sure that I like you pero hindi kasi ako yung tipo ng babae na umaamin sa crush nila. Dalagang Pilipina eh. Lels.

Lumipas ang mga buwan at naging close tayo sa isa't-isa. Madalas tayong magkausap at nagtatawanan with our classmates. You even told me that you have a crush on me but just a little bit in front of our friends and with that mas lalo akong umasa. But one day, napansin ko na iniiwasan mo ako. Ni hindi mo magawang lumapit sa akin nung naging groupmate tayo sa isa nating subject. I wanted to ask you why but I just cant. There is a part of my heart na natatakot na malaman ang rason mo. Kaya I said to myself na kung gusto mo akong iwasan, then so be it! Iiwasan na din kita. Ayaw ko din naman na mag-grow pa ang nararamdaman ko para sayo. Sabi nga ni BlueScorpii 'ang Infatuation parang sakit lang yan, habang maaga pa, agapan na para hindi ka masaktan kapag ito'y lumala.' Kaya yun ang ginawa ko for more than 2 months. I tried my very best na iwasan ka din and I think it is working. There is no more spark everytime I see you and there is no more kilig factor.

Akala ko wala na pero akala lang pala:(

Until that fateful day came.

Im walking in the corridor habang sobrang lutang ang mind ko because Im so tired na and I keep on staring at the floor. Haaay, Andaming gawain para sa projects sa academics ko and nakikisabay pa nung time na yun ang SSG projects. Secretary nga lang pero my goodness kahit Sec. lang ako halos matabunan na ako sa dami ng gawain! Papunta ako nung time na yun sa canteen para kumain. Lakad lang ako ng lakad at nung malapit na ako sa canteen biglang may nakabunggo saken.Or better say, may nabunggo ako. Nahulog yung mga dala kong documents. "Sorry." Halos sabay kaming nagsabi nun nung nabunggo ko. Sobrang pamilyar ng boses niya. Tumingala ako ng konti para makita kung siya nga yun at hindi ako nagkamali. The moment our eyes met, my heart beats faster than normal kaya umiwas na lang ako ng tingin.."Ako na. Kaya ko na 'to." Sabi ko sayo and the moment I said that, you stand and walked away without saying any word and I feel like hitting myself dahil dun. Mas nadagdagan lalo ang pagod at panghihina ko nun.